• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اقبال (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: اقبال (ابهام زدایی).

اِقْبال‌ (به کسر الف و سکون قاف) از واژگان قرآن کریم به معنای رو كردن است.



اِقْبال‌: رو كردن است.
راغب گفته: «الْإِقْبَالُ‌ التّوجّه الى القبل».


(وَ أَقْبَلَ‌ بَعْضُهُمْ عَلى‌ بَعْضٍ يَتَساءَلُونَ‌) «رو كرده بعضى بر بعضى از هم می‌پرسند».
معنى آمدن نيز می‌دهد كه آمدن، رو كردن است‌: (وَ الْعِيرَ الَّتِي‌ أَقْبَلْنا فِيها) «كاروانی كه در آن آمديم».


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۲۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۵۳.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۴۸.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۵۳.    
۵. طور/سوره۵۲، آیه۲۵.    
۶. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۴.    
۷. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۱.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۵۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۳۵۲.    
۱۰. یوسف/سوره۱۲، آیه۸۲.    
۱۱. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۲۲۹.    
۱۲. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۳۱۳.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۹۳.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۲۷۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "قبل"، ج۵، ص۲۲۴-۲۲۵.    






جعبه ابزار