• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خطبه ۲۱۱ نهج البلاغه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



عقائدية ، علمية


وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ)
از خطبه های‌ آن حضرت است
در قدرت خداوند و خلقت زمین
عجائب الخلقة
«وَ کَانَ مِنِ اقْتِدَارِ جَبَرُوتِهِ،»۱
از آثار اقتدار عظمتش،


«وَ بَدِیعِ لَطَائِفِ صَنْعَتِهِ،»۲
و شگفتی‌ لطائف آفرینشش،


«أَنْ جَعَلَ مِنْ مَاءِ الْبَحْرِ (اليمّ) الزَّاخِرِ الْمُتَرَاکِمِ الْمُتَقَاصِفِ، یَبَساً جَامِداً،»۳
اینکه زمین خشک را از آب دریای‌ عمیق و متراکم که امواج درهم شکننده است به وجود آورد،


«ثُمَّ فَطَرَ مِنْهُ أَطْبَاقاً،»۴
سپس از آن آب طبقاتی‌ آفرید،


«فَفَتَقَهَا سَبْعَ سَمَاوَات بَعْدَ ارْتِتَاقِهَا،»۵
آن گاه هفت آسمان را بعد از آنکه به هم پیوسته بود از آن باز کرد،


«فَاسْتَمْسَکَتْ بِأَمْرِهِ،»۶
آسمانها به فرمان او خود را نگاه داشتند


«وَ قَامَتْ عَلَى حَدِّهِ۷
و براندازه ای‌ که برای‌ آنها مقرر فرموده بود برپا شدند،


«وَ أَرْسَی أَرْضاً یَحْمِلُهَا الاَْخْضَرُ الْمُثْعَنْجِرُ، وَ الْقَمْقَامُ الْمُسَخَّرُ (المسجّر)،»۸
و زمینی‌ را که آب روان سبزرنگ آن را حمل می‌ کند و دریای‌ مسخّر شده آن را برمی‌ دارد استوار و پابرجا نمود،


«قَدْ ذَلَّ لاَِمْرِهِ،»۹
دریایی‌ که در برابر امرش خاکسار


«وَ أَذْعَنَ لِهَیْبَتِهِ،»۱۰
و در مقابل هیبتش تسلیم،


«وَ وَقَفَ الْجَارِی مِنْهُ لِخَشْیَتِهِ۱۱
و جریانش از خشیت او متوقف است.


«وَ جَبَلَ جَلاَمِیدَهَا،»۱۲
تخته سنگهای‌ عظیم،


«وَ نُشُوزَ مُتُونِهَا وَ أَطْوَادِهَا،»۱۳
و تپه های‌ بلند و کوههای‌ زمین را آفرید،


«فَأَرْسَاهَا فِي مَرَاسِیهَا،»۱۴
و آنها را در جای‌ خود ثابت نمود،


«وَ أَلْزَمَهَا قَرَارَاتِهَا،»۱۵
و در قرارگاهشان مستقر کرد.


«فَمَضَتْ رُؤُوسُهَا فِي الْهَوَاءِ،»۱۶
قلّه کوهها در فضا بالا رفت،


«وَ رَسَتْ أُصُولُهَا فِي الْمَاءِ،»۱۷
و ریشه آنها در آب قرار گرفت.


«فَأَنْهَدَ جِبَالَهَا عَنْ سُهُولِهَا،»۱۸
کوهها را از زمینهای‌ هموار برافراشت،


«وَ أَسَاخَ قَوَاعِدَهَا فِي مُتُونِ أَقْطَارِهَا وَ مَواضِعِ أَنْصَابِهَا،»۱۹
و پایه های‌ آن را در پشت اطراف زمین و مراکزی‌ که برقرارند فرو برد،


«فَأَشْهَقَ قِلاَلَهَا،»۲۰
قله ها را بالا برد،


«وَ أَطَالَ أَنْشَازَهَا،»۲۱
و بلندیهای‌ آن را طولانی‌ نمود،


«وَ جَعَلَهَا لِلاَْرْضِ عِمَاداً،»۲۲
و کوهها را ستون زمین ساخت،


«وَ أَرَّزَهَا فِيهَا أَوْتَاداً،»۲۳
و چون میخ هایی‌ بر آن کوبید،


«فَسَکَنَتْ عَلَى حَرَکَتِهَا مِنْ أَنْ تَمِیدَ بِأَهْلِهَا،»۲۴
پس زمین متحرک ساکن شد از اینکه ساکنانش را به اضطراب اندازد،


«أَوْ تَسِیخَ بِحِمْلِهَا،»۲۵
یا بار گرانش را در خود فرو برد،


«أَوْ تَزُولَ عَنْ مَوَاضِعِهَا۲۶
یا از جای‌ خود منحرف شود.


«فَسُبْحَانَ مَنْ أَمْسَکَهَا بَعْدَ مَوَجَانِ مِیَاهِهَا،»۲۷
منزه است خداوندی‌ که زمین را پس از موج زدن آبهایش نگاه داشت،


«وَ أَجْمَدَهَا بَعْدَ رُطُوبَةِ أَکْنَافِهَا،»۲۸
و آن را پس از رطوبت اطرافش خشک نمود،


«فَجَعَلَهَا لِخَلْقِهِ مِهَاداً،»۲۹
و آن را برای‌ خلق خود بستر آرام،


«وَ بَسَطَهَا لَهُمْ فِرَاشاً۳۰
و فرش گسترده قرار داد،


«فَوْقَ بَحْر لُجِّیٍّ رَاکِد لاَ یَجْرِی،»۳۱
آن هم روی‌ دریای‌ عمیق ساکنی‌ که بی‌ جریان است،


«وَ قَائِم لاَ یَسْرِی،»۳۲
و ایستاده و بی‌ حرکت می‌ باشد،


«تُکَرْکِرُهُ الرِّیَاحُ الْعَوَاصِفُ،»۳۳
که بادهای‌ سخت آن را زیر و رو و این سو و آن سو می‌ کند،


«وَ تَمْخُضُهُ الْغَمَامُ الذَّوَارِفُ۳۴
و ابرهای‌ پر باران آن را به جنبش می‌ آورد،


(إِنَّ فی ذلِکَ لَعِبْرَةً لِمَنْ یَخْشَی)(۱)
«همانا در این آثار برای‌ اهل خشیت عبرت و پند است.»


(۱) نازعات/سوره۷۹، آیه۲۶.    




جعبه ابزار