ذعن (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ذَعَن (به فتح ذال و عین) از
واژگان نهج البلاغه به معنای طاعت و انقیاد است. از این ماده دوازده بار در
نهج البلاغه آمده است.
ذَعَن و
إذْعان به معنای طاعت و انقياد است.
«وَ أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلهَ إِلاَّ اللهُ، شَهَادَةَ إِيمَان وَ إِيقَان، وَ إِخْلاَص وَ إِذْعَان.» (از روى
ایمان و
یقین و
اخلاص و اعتقاد
گواهی مى‌دهم كه معبودى جز خداوند يكتا نيست.)
(شرح‌های خطبه:
)
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره
آسمان‌ها فرموده:
«خَلْقُ السَّماوَاتِ مُوَطَّدَات بِلاَ عَمَد، قَائِمَات بِلاَ سَنَد، دَعَاهُنَّ فَأَجَبْنَ طَائِعَات مُذْعِنَات.» يعنى «آسمان‌ها را آفريد ثابتند بدون ستون و ايستاده‌اند بدون تكيه‌گاه، آنها را خواند، اجابت كردند در حاليكه مطيع بودند و منقاد.»
(شرح‌های خطبه:
)
از اين كلمه دوازده مورد در «نهج البلاغه» يافته است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ذعن»، ج۱، ص۴۱۴.
