موج (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَوج (به فتح میم و سکون واو) از
واژگان نهج‌البلاغه به معنای اضطراب دريا است. جمع آن امواج است مواردى از آن در «
نهج‌البلاغه» آمده است.
مَوج به معنای اضطراب دريا است. همچنین موج آب‌هاى مرتفع در سطح دريا است.
مواردی که از واژه موج در «نهج‌البلاغه» استفاده شده به شرح ذیل می باشد.
امام علی (علیه‌السلام) به
معاویه می‌نویسد:
«وَأَرْدَيْتَ جيلاً مِنَ النَّاسِ كَثِيراً، خَدَعْتَهُمْ بِغَيّكَ، وَأَلْقَيْتَهُمْ فِي مَوْجِ بَحْرِكَ» «گروه بسيارى از مردم را به هلاكت افكندى، با گمراهى و
ضلالت خويش آنان را فريفتى! و در امواج
فتنه و فساد انداختى.»
(شرح های خطبه:
)
امام علی (علیه‌السلام) در
خطبه ۱۰۱ می‌فرمایند:
«وَ ثَقُلَتْ فِی الْأَرْضِ وَطْأَتُهُ عَضَّتِ الْفِتْنَهُ أَبْنَاءَهَا بِأَنْیَابِهَا وَ مَاجَتِ الْحَرْبُ بِأَمْوَاجِهَا» «و جاى پايش در زمين محكم گردد، (ستم او همه جا را بگيرد) و فتنه فرزندان خويش را بگزد و آتش جنگ زبانه كشد.»
(شرح های خطبه:
)
«مَوجان» (به فتح میم و سکون واو) نيز به معنى ارتفاع موج است، درباره خلقت
زمین فرموده:
«فَسُبْحَانَ مَنْ أَمْسَكَهَا بعَْدَ مَوَجَانِ مِيَاهِهَا» «منزّه است آن كس كه زمين را در ميان آن همه امواج ناآرام ثابت نگهداشت.»
(شرح های خطبه:
)
دو مورد از واژه موج در «نهج‌البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «موج»، ج۱، ص۹۹۹.
