گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًی)۱۶در آن هنگام كه پروردگارش او را در سرزمين مقدس «طوى» ندا داد (و گفت):
(اذْهَبْ إِلَی فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَی)۱۷به سوى فرعون برو كه طغيان كرده است.
(فَقُلْ هَل لَّکَ إِلَی أَن تَزَکَّی)۱۸و به او بگو: «آيا مى‌خواهى پاكيزه شوى؟!
(وَ أَهْدِیَکَ إِلَی رَبِّکَ فَتَخْشَی)۱۹و من تو را به سوى پروردگارت هدايت كنم تا از نافرمانى او بترسى؟!
(فَأَرَاهُ الْآیَةَ الْکُبْرَی)۲۰سپس موسى بزرگترين معجزه را به او نشان داد.
(فَکَذَّبَ وَ عَصَی)۲۱امّا او تكذيب و عصيان كرد.
(ثُمَّ أَدْبَرَ یَسْعَی)۲۲سپس روى گردان شد و براى محو آيين حق تلاش نمود!
(فَحَشَرَ فَنَادَی)۲۳و ساحران را جمع كرد و مردم را دعوت نمود.
(فَقَالَ أَنَا رَبُّکُمُ الْأَعْلَی)۲۴و گفت: «من پروردگار برتر شما هستم.»
(فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَکَالَ الْآخِرَةِ وَ الْأُولَی)۲۵از اين رو خداوند او را به عذاب آخرت و دنيا گرفتار ساخت.
(إِنَّ فِی ذَلِکَ لَعِبْرَةً لِّمَن یَخْشَی)۲۶به يقين در اين عبرتى است براى كسى كه از نافرمانى خدا بترسد.
(أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاء بَنَاهَا)۲۷آيا آفرينش شما بعد از مرگ مشكل‌تر است يا آفرينش آسمان كه خداوند آن را بنا نهاد؟!
(رَفَعَ سَمْکَهَا فَسَوَّاهَا)۲۸سقف آن رابرافراشت و آن را نظام بخشيد،
(وَ أَغْطَشَ لَیْلَهَا وَ أَخْرَجَ ضُحَاهَا)۲۹و شبش را تاريك و روزش را آشكار نمود.
(وَ الْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِکَ دَحَاهَا)۳۰و زمين را بعد از آن گسترش داد،
(أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءهَا وَ مَرْعَاهَا)۳۱و از آن آب و گياهش را بيرون آورد،
(وَ الْجِبَالَ أَرْسَاهَا)۳۲و كوهها را استوار ساخت.
(مَتَاعًا لَّکُمْ وَ لِأَنْعَامِکُمْ)۳۳همه اينها براى بهره‌گيرى شما و چهارپايانتان است.
(فَإِذَا جَاءتِ الطَّامَّةُ الْکُبْرَی)۳۴هنگامى كه آن حادثه وحشتناك بزرگ رخ دهد،
(یَوْمَ یَتَذَکَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَی)۳۵در آن روز انسان به ياد كوششهايش مى‌افتد،
(وَ بُرِّزَتِ الْجَحِیمُ لِمَن یَرَی)۳۶و دوزخ براى هر بيننده‌اى آشكار مى‌گردد.
(فَأَمَّا مَن طَغَی)۳۷امّا آن كسى كه طغيان كرده،
(وَ آثَرَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا)۳۸و زندگى دنيا را بر آخرت مقدّم داشته،
(فَإِنَّ الْجَحِیمَ هِیَ الْمَأْوَی)۳۹به يقين دوزخ جايگاه اوست.
(وَ أَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَ نَهَی النَّفْسَ عَنِ الْهَوَی)۴۰و آن كس كه از مقام پروردگارش ترسان باشد و نفس را از هوا باز دارد،
(فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأْوَی)۴۱به يقين بهشت جايگاه اوست.
(یَسْأَلُونَکَ عَنِ السَّاعَةِ أَیَّانَ مُرْسَاهَا)۴۲و از تو درباره قيامت مى‌پرسند كه در چه زمانى واقع مى‌شود؟
(فِیمَ أَنتَ مِن ذِکْرَاهَا)۴۳تو را با يادآورى زمان آن چه كار؟!
(إِلَی رَبِّکَ مُنتَهَاهَا)۴۴نهايت آن به سوى پروردگار تو است.( و هيچ كس جز خدا از زمانش آگاه نيست).
(إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن یَخْشَاهَا)۴۵تو فقط بيم دهنده كسانى هستى كه از آن مى‌ترسند و آمادگى پذيرش دارند
(کَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَهَا لَمْ یَلْبَثُوا إِلَّا عَشِیَّةً أَوْ ضُحَاهَا)۴۶در آن روز كه قيامت را مى‌بينند احساس مى‌كنند كه گويا توقّفشان در دنيا و برزخ جز شامگاهى يا صبحگاهى بيشتر نبوده است.
