جحیم (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَحیم (به فتح جیم) یا
جَحَم (به فتح جیم و حاء)، از
واژگان قرآن کریم به معنای آتش بزرگ است. این واژه ۲۶ بار در
قرآن کریم به کار رفته است.
جَحَم یا
جَحِیم به معنای آتش بزرگ است.
در
قاموس گوید: هر آتش شدید الاشتعال و هر آتشی که بعض آن بالای بعضی است و هر آتش بزرگی که در گودال بزرگی است و مکان بسیار گرم.
صحاح نیز مانند قاموس در آتش بزرگ قید محل بزرگ را ذکر می‌کند و عبارت هر دو کتاب این است «الْجَحِیمُ کُلُّ نارٍ عَظِیمَةٍ فِی مَهْواةٍ».
ناگفته نماند: جحیم از نام‌های آتش آخرت است و قهرا به واسطه بزرگی و کثرت اشتعال جحیم نام گرفته و ممکن است آن را به معنی مکان بسیار گرم بدانیم چنانکه قاموس گفته است در این صورت نام جهنّم است.
این کلمه ۲۶ بار در
قرآن مجید آمده و همه درباره آتش آخرت است فقط یک مورد درباره دنیاست و آن در قضیّه
حضرت ابراهیم (علیه‌السّلام) است.
(قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ...فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ) «گفتند برای او بنائی بسازید و او را در آتش بزرگ افکنید خواستند درباره او حیله‌ای کنند مغلوبشان کردیم.»
(وَالَّذِينَ كَفَرُواْ وَكَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ) «آنان که
کفر ورزیدند و آیات ما را تکذیب کردند آنها یاران آتش بزرگ‌اند.»
واژه جحیم ۲۶ بار در
قرآن مجید آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "جحیم"، ج۲، ص۱۹-۲۰.
