آخر - به کسر خاء (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آخِر (به کسر خاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای «مقابل اوّل» است. در
قرآن به
قیامت، دار الآخرة و یوم الآخر گفته شده است.
آخِر (بر وزن فاعل) مقابل اوّل است.
(«رَبَّنا اَنْزِلْ عَلَیْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ تَکُونُ لَنا عِیداً لِاَوَّلِنا وَ آخِرِنا»)(خداوندا! اى پروردگارما! از آسمان مائده‌اى بر ما نازل كن؛ تا عيدى براى اوّل و آخر ما باشد)
تاخیر مقابل تقدیم و آخرون مقابل اوّلون است نظیر
(«ثُلَّةٌ مِنَ الْاَوَّلِینَ • وَ قَلِیلٌ مِنَ الْآخِرِینَ»)(گروه زيادى از آنها از امّتهاى نخستين‌اند • و اندكى از امّتهاى آخرين )
در
قرآن مجید به
قیامت و نشاء دیگر دار الآخرة، یوم الآخر، اطلاق شده و این از آن‌رو است که زندگی
دنیا اوّل و زندگی عقبی آخر و پس از آن است، راجع به
آخرت در «قیامت» بحث خواهد شد.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «اخر»، ص۳۵.
