• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۸۳ قرآن کریم سوره نباء و نازعات

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


صفحه قبل .......... صفحه ۵۸۳ .......... صفحه بعد




(إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ مَفَازًا) ﴿۳۱﴾
به يقين براى پرهيزگاران نجات و رستگارى بزرگى است:

(حَدَائِقَ وَ أَعْنَابًا) ﴿۳۲﴾
باغهايى سرسبز، و انواع انگورها،

(وَ کَوَاعِبَ أَتْرَابًا) ﴿۳۳﴾
و حوريانى بسيار جوان و همسن و سال،

(وَ کَأْسًا دِهَاقً)ا ﴿۳۴﴾
و جامهايى لبريز و پياپى (از شراب طهور).

(لَّا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَ لَا کِذَّابًا) ﴿۳۵﴾
در آن جا نه سخن لغو و بيهوده‌اى مى‌شنوند و نه دروغى.

(جَزَاء مِّن رَّبِّکَ عَطَاء حِسَابًا) ﴿۳۶﴾
این پاداشى است از سوى پروردگارت و عطیه اى است مطابق (اعمالشان)..

(رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَیْنَهُمَا الرحْمَنِ لَا یَمْلِکُونَ مِنْهُ خِطَابًا) ﴿۳۷﴾
همان پروردگار آسمانها و زمين و آنچه در ميان آن دو است، همان پروردگار رحمان؛ و در آن روز هيچ كس حق ندارد بى اجازه او سخنى بگويد( يا شفاعتى كند).

(یَوْمَ یَقُومُ الرُّوحُ وَ الْمَلَائِکَةُ صَفًّالَّا یَتَکَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرحْمَنُ وَ قَالَ صَوَابًا) ﴿۳۸﴾
روزى كه «روح» و «ملائكه» به صف مى‌ايستند و هيچ يك، جز به اذن خداوند رحمان، سخن نمى‌گويند، (و آنگاه كه مى‌گويند) درست مى‌گويند.

(ذَلِکَ الْیَوْمُ الْحَقُّ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَی رَبِّهِ مَآبًا)﴿۳۹﴾
آن روز حق است؛ هر كس بخواهد (اكنون) راه بازگشتى به سوى پروردگارش برمى‌گزيند.

(إِنَّا أَنذَرْنَاکُمْ عَذَابًا قَرِیبًا یَوْمَ یَنظُرُ الْمَرْءُ مَاقَدَّمَتْ یَدَاهُ وَ یَقُولُ الْکَافِرُ یَا لَیْتَنِی کُنتُ تُرَابًا) ﴿۴۰﴾
و ما شما را از عذاب نزديكى بيم داديم؛ در روزى كه انسان آنچه را از قبل با دستهاى خود فرستاده مى‌بيند، و كافر مى‌گويد: «اى كاش خاك بودم و گرفتار عذاب نمى‌شدم)!»


(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
به‌نام خداوند بخشنده مهربان

(وَ النَّازِعَاتِ غَرْقًا)﴿۱﴾
سوگند به فرشتگانى كه (روح مجرمان را از بدن‌هايشان )به شدت بر مى‌كشند،

(وَ النَّاشِطَاتِ نَشْطًا) ﴿۲﴾
و فرشتگانى كه (روح مؤمنان را) با مدارا و نشاط مى‌گيرند،

(وَ السَّابِحَاتِ سَبْحًا) ﴿۳﴾
و سوگند به فرشتگانى كه در اجراى فرمان الهى با سرعت حركت مى‌كنند،

(فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا) ﴿۴﴾
و بر يكديگر سبقت مى‌گيرند،

(فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرً)ا ﴿۵﴾
و آنها كه امور را تدبير مى‌كنند!

(یَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ) ﴿۶﴾
آن روز كه آن زلزله وحشتناك (همه چيز را) به لرزه در مى‌آورد،

(تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ) ﴿۷﴾
و از پى آن، حادثه دومين عظیم محشر     رخ مى‌دهد،

(قُلُوبٌ یَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ) ﴿۸﴾
دلهايى در آن روز سخت مضطرب است،

(أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ) ﴿۹﴾
و چشمهاى آنان (از شدت ترس )فرو افتاده است.

(یَقُولُونَ أَئِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِی الْحَافِرَةِ) ﴿۱۰﴾
مى‌گويند: «آيا ما به زندگى مجدد باز مى‌گرديم؟!

(أَ إِذَا کُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً) ﴿۱۱﴾
آيا هنگامى كه استخوانهاى پوسيده‌اى شديم ممكن است زنده شويم)؟!»

(قَالُوا تِلْکَ إِذًا کَرَّةٌ خَاسِرَةٌ)﴿۱۲﴾
مى‌گويند: «اگر اينگونه، بازگشتى‌است زيانبار!»

(فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ) ﴿۱۳﴾
ولى (بدانيد) اين بازگشت تنها با يك صيحه عظيم‌است!

(فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ) ﴿۱۴﴾
ناگهان همگى بر عرصه زمين ظاهر مى‌گردند!

(هَلْ أتَاکَ حَدِیثُ مُوسَی) ﴿۱۵﴾
آيا سرگذشت موسى به تو رسيده است؟!

صفحه قبل .......... صفحه ۵۸۳ .......... صفحه بعد
جعبه ابزار