مرء (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَرْء (به فتح میم و سکون راء) و
اِمْرَءٌ (به کسر الف و سکون میم) از اصطلاحات بکار رفته در
قرآن کریم به معنای انسان
مرد و
زن است.
مَرْء و
امْرَءٌ به معنای انسان
مرد و
زن است.
«یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخِیهِ. وَ اُمِّهِ وَ اَبِیهِ وَ صاحِبَتِهِ وَ بَنِیهِ».
به قرینه «صاحِبَتِهِ» مراد از مرء در
آیه مرد است ایضا ظاهرا در آیه «ما یُفَرِّقُونَ بِهِ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ زَوْجِهِ».
ولی در آیات «یَوْمَ یَنْظُرُ الْمَرْءُ ما قَدَّمَتْ یَداهُ».
«وَ اعْلَمُوا اَنَّ اللَّهَ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ».
مراد مطلق انسان است.
ایضا کلمه امرا در آیه «یا اُخْتَ هارُونَ ما کانَ اَبُوکِ امْرَاَ سَوْءٍ».
مراد از آن، مرد است و در آیه «کُلُ امْرِئٍ بِما کَسَبَ رَهِینٌ».
مراد مطلق انسان می‌باشد امْرَاَةٌ و مَرْاَةٌ به معنی
زن است «اِذْ قالَتِ امْرَاَتُ عِمْرانَ رَبِّ اِنِّی نَذَرْتُ لَکَ ما فِی بَطْنِی مُحَرَّراً».
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «امرأة»، ج۶، ص۲۴۶.
