وجف (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَجْف (به فتح واو و سکون جیم) از
واژگان قرآن کریم به معنای
اضطراب است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند:
ایجاف (به کسر همزه) به معنای سرعت سیر و تاختن
شتر و
اسب.
وَجْف به معنای اضطراب است؛ «وَجَفَ الشّی‌ء: اضطراب».
(قُلُوبٌ یَوْمَئِذٍ واجِفَةٌ) «دلهائی در آن روز مضطرب و لرزانند.»
ایجاف (به کسر همزه) به معنای سرعت سیر و تاختن شتر و اسب است. در
مصباح آمده: وَجَفَ الفرس و البعیر وَجِیفاً: عدا».
راغب می‌گوید: وجیف سرعت سیر شتر است.
«اَوْجَفْتُ البعیر: اسرعته» شتر را به سرعت راه بردم.
(وَ ما اَفاءَ اللَّهُ عَلی رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَما اَوْجَفْتُمْ عَلَیْهِ مِنْ خَیْلٍ وَ لا رِکابٍ) «آن چیزها که
خدا از آنها عاید پیغمبرش کرد شما اسبی و شتری بر آن نتاختید.»
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «وجف»، ج۷، ص۱۸۳.
