وجف (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَجْف (به فتح واو و سکون جیم) از
واژگان قرآن کریم به معنای
اضطراب است.
مشتقات
وَجْف که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
واجِفَةٌ (به کسر جیم) به معنای مضطرب و لرزان؛
اَوْجَفْتُمْ (به فتح همزه، سکون واو و فتح جیم) به معنای پس بر آن نتاختید، است.
وَجْف به معنای اضطراب است.
«وَجَفَ الشّی‌ء: اضطراب» ایجاف (به کسر همزه) به معنای سرعت سیر، تاختن شتر و اسب است.
در
مصباح آمده:
«وَجَفَ الفرس و البعیر وَجِیفاً: عدا».
راغب می‌گوید: وجیف سرعت سیر شتر است.
«اَوْجَفْتُ البعیر: اسرعته» شتر را به سرعت راه بردم.
به مواردی از
وَجْف که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(قُلُوبٌ یَوْمَئِذٍ واجِفَةٌ) «دل‌هایی در آن روز مضطرب و لرزانند.»
(وَ ما اَفاءَ اللَّهُ عَلی رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَما اَوْجَفْتُمْ عَلَیْهِ مِنْ خَیْلٍ وَ لا رِکابٍ) «آن چیزها که
خدا از آن‌ها عاید پیغمبرش کرد شما اسبی و شتری بر آن نتاختید.»
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «وجف»، ج۷، ص۱۸۳.
