گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
۞ (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)بهنام خداوند بخشنده مهربان
(طس ۚ تِلْکَ آیَاتُ الْقُرْآنِ وَ کِتَابٍ مُّبِینٍ )۱طس، این آیات قرآن و کتاب مبین است،
(هُدًی وَ بُشْرَیٰ لِلْمُؤْمِنِینَ )۲که وسیله هدایت و بشارت براى مؤمنان است;
(الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَ هُم بِالْآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ )۳همان کسانى که نماز را برپا مى دارند، و زکات را ادا مى کنند، و آنها که به آخرت یقین دارند.
(إِنَّ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ زَیَّنَّا لَهُم أَعْمَالَهُمْ فَهُمْ یَعْمَهُونَ )۴کسانى که به آخرت ایمان ندارند، اعمال (بد) شان را براى آنان زینت مى دهیم به گونه اى که (در تشخیص حق) سرگردان مى شوند.
(أُولَٰئِکَ الَّذِینَ لَهُم سُوءُ الْعَذَابِ وَ هُمْ فِی الْآخِرَةِ هُمُ الْأَخْسَرُونَ )۵آنان کسانى هستند که عذاب بد (و دردناک) براى آنهاست; و آنها در آخرت، زیانکارترین مردمند!
(وَ إِنَّکَ لَتُلَقَّی الْقُرْآنَ مِن لَّدُنْ حَکِیمٍ عَلِیمٍ )۶به یقین این قرآن از سوى (خداوند) حکیم و دانا بر تو القا مى شود.
(إِذْ قَالَ مُوسَیٰ لِأَهْلِهِ إِنِّی آنَسْتُ نَارًا سَآتِیکُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ آتِیکُم بِشِهَابٍ قَبَسٍ لَّعَلَّکُمْ تَصْطَلُونَ )۷(به خاطر بیاور) هنگامى را که موسى به خانواده خود گفت: «من آتشى (از دور) دیدم; (همین جا توقف کنید;) بزودى خبرى از آن براى شما مى آورم، یا شعله آتشى تا گرم شوید.»
(فَلَمَّا جَاءَهَا نُودِیَ أَن بُورِکَ مَن فِی النَّارِ وَ مَنْ حَوْلَهَا وَ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ )۸هنگامى که نزد آتش آمد، ندایى برخاست که: «پر برکت باد آن کس که در آتش است و آن کس که در اطراف آن است
[فرشتگان و موسى
] ! و منزّه است خداوندى که پروردگار جهانیان است!
(یَا مُوسَیٰ إِنَّهُ أَنَا اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ )۹اى موسى! من خداوند توانا و حکیمم.
(وَ أَلْقِ عَصَاکَ ۚ فَلَمَّا رَآهَا تَهْتَزُّ کَأَنَّهَاجَانٌّ وَلَّیٰ مُدْبِرًا وَ لَمْ یُعَقِّبْ ۚ یَا مُوسَیٰ لَا تَخَفْ إِنِّی لَا یَخَافُ لَدَیَّ الْمُرْسَلُونَ )۱۰و عصایت را بیفکن!ـ هنگامى که (موسى) به آن نگاه کرد، دید (با سرعت) همچون مارى به هر سو مى دود، (ترسید و) پشت کرد (و گریخت)، و حتى به پشت سر خود نگاه نکرد ـ اى موسى! نترس، که پیامبران در نزد من نمى ترسند.
(إِلَّا مَن ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسْنًا بَعْدَ سُوءٍ فَإِنِّی غَفُورٌ رَّحِیمٌ )۱۱مگر کسى که ستم کرده; سپس بدى را به نیکى تبدیل نموده، که (توبه او را مى پذیرم) زیرا منم آمرزنده مهربان.
(وَ أَدْخِلْ یَدَکَ فِی جَیْبِکَ تَخْرُجْ بَیْضَاءَ مِنْ غَیْرِ سُوءٍ ۖ فِی تِسْعِ آیَاتٍ إِلَیٰ فِرْعَوْنَ وَ قَوْمِهِ ۚ إِنَّهُمْ کَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ )۱۲ودستت را در گریبانت داخل کن; هنگامى که خارج مى شود، سفید و نورانى است بى آن که عیبى در آن باشد; این از جمله معجزات نُه گانه اى است که تو با آنها به سوى فرعون و قومش فرستاده مى شوى; آنان قومى فاسق و نافرمانند.»
(فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ آیَاتُنَا مُبْصِرَةً قَالُوا هَٰذَا سِحْرٌ مُّبِینٌ )۱۳و هنگامى که آیات روشنى بخش ما به سراغ آنها آمد گفتند: «این سِحرى آشکار است!»