• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۳۷۶ قرآن کریم سوره شعراء

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف






(مَا أَغْنَیٰ عَنْهُم مَّا کَانُوا یُمَتَّعُونَ )۲۰۷
این تمتع و بهره گیرى از دنیا براى آنها سودى نخواهد داشت!


(وَ مَا أَهْلَکْنَا مِن قَرْیَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ )۲۰۸
ما (اهل) هیچ شهر و دیارى را هلاک نکردیم مگر این که بیم دهندگانى (از پیامبران الهى) داشتند.


(ذِکْرَیٰ وَ مَا کُنَّا ظَالِمِینَ )۲۰۹
تا متذکّر شوند; زیرا ما هرگز ستمکار نبودیم! (که بدون اتمام حجت مجازات کنیم)


(وَ مَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّیَاطِینُ )۲۱۰
(هرگز) این آیات را شیاطین نازل نکردند.


(وَ مَا یَنبَغِی لَهُمْ وَ مَا یَسْتَطِیعُونَ )۲۱۱
و براى آنها سزاوار نیست; و قدرت (بر چنین کارى) ندارند.


(إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ )۲۱۲
آنها از استراق سمع (و شنیدن اخبار آسمانها) بر کنارند.


(فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَکُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِینَ )۲۱۳
(اى پیامبر!) هیچ معبود دیگرى را با خداوند یگانه مخوان، که از عذاب شدگان خواهى بود.


(وَ َ أَنذِرْ عَشِیرَتَکَ الْأَقْرَبِینَ )۲۱۴
و (نخست) خویشاوندان نزدیکت را انذار کن.


(وَ اخْفِضْ جَنَاحَکَ لِمَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ )۲۱۵
و پر و بال (عطوفت) خود را براى مؤمنانى که از تو پیروى مى کنند فرود آر.


(فَإِنْ عَصَوْکَ فَقُلْ إِنِّی بَرِیءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ )۲۱۶
و اگر تو را نافرمانى کنند بگو: «من از آنچه شماانجام مى دهید بیزارم!»


(وَ تَوَکَّلْ عَلَی الْعَزِیزِ الرَّحِیمِ )۲۱۷
و بر (خداوند) توانا و مهربان توکّل کن.


(الَّذِی یَرَاکَ حِینَ تَقُومُ )۲۱۸
همان کسى که تو را به هنگامى که (براى عبادت) بر مى خیزى مى بیند;


(وَ تَقَلُّبَکَ فِی السَّاجِدِینَ )۲۱۹
و (نیز) حرکت تو را در میان سجده کنندگان (مشاهده مى کند).


(إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ )۲۲۰
اوست (خداى) شنوا و دانا.


(هَلْ أُنَبِّئُکُمْ عَلَیٰ مَن تَنَزَّلُ الشَّیَاطِینُ )۲۲۱
آیا به شما خبر دهم که شیاطین بر چه کسى نازل مى شوند؟!


(تَنَزَّلُ عَلَیٰ کُلِّ أَفَّاکٍ أَثِیمٍ )۲۲۲
آنها بر هر دروغگوى گنهکار نازل مى گردند;


(یُلْقُونَ السَّمْعَ وَ أَکْثَرُهُمْ کَاذِبُونَ )۲۲۳
شنیده هایشان را (به دیگران) القا مى کنند; و بیشترشان دروغگو هستند.


(وَ الشُّعَرَاءُ یَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ )۲۲۴
(پیامبر اسلام شاعر نیست;) شاعران کسانى هستند که گمراهان از آنان پیروى مى کنند.


(أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِی کُلِّ وَادٍ یَهِیمُونَ )۲۲۵
آیا ندیدى آنها در هر وادى سرگردانند؟


(وَ أَنَّهُمْ یَقُولُونَ مَا لَا یَفْعَلُونَ )۲۲۶
و سخنانى مى گویند که (به آنها) عمل نمى کنند؟!


(إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَ َ ذَکَرُوا اللَّهَ کَثِیرًا وَ َ انتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَ سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنقَلَبٍ یَنقَلِبُونَ )۲۲۷
مگر کسانى (از آنها) که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام دادند و خدا را بسیار یاد کردند، و به هنگامى که مورد ستم واقع شدند به دفاع از خویشتن (و مؤمنان) بر مى خاستند; (و از اشعارشان در این راه کمک گرفتند) و کسانى که ستم کردند بزودى خواهند دانست که به کدامین جایگاه باز مى گردند!




جعبه ابزار