(مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَ مَا يَسْتَأْخِرُونَ )۴۳هیچ امّتى بر اجل حتمى خود پیشى نمى گیرد، و از آن تأخیر نیز نمى کند.
(ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَیٰ ۖ کُلَّ مَا جَاءَ أُمَّةً رَّسُولُهَا کَذَّبُوهُ ۚ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُم بَعْضًا وَ جَعَلْنَاهُمْ أَحَادِیثَ ۚ فَبُعْدًا لِّقَوْمٍ لَّا یُؤْمِنُونَ )۴۴سپس پیامبران خود را یکى پس از دیگرى فرستادیم; هر زمان پیامبرى براى (هدایت) قومى مى آمد،او را تکذیب مى کردند; و ما این امّتهاى سرکش را یکى پس از دیگرى هلاک نمودیم، و آنها را خبرهایى قرار دادیم; (که تنها نامى از آنان باقى ماند.) دور باد (از رحمت خدا) قومى که ایمان نمى آورند!
(ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَیٰ وَ أَخَاهُ هَارُونَ بِآیَاتِنَا وَ سُلْطَانٍ مُّبِینٍ )۴۵سپس موسى و برادرش هارون را با آیات خود و دلیلى روشن فرستادیم،
(إِلَیٰ فِرْعَوْنَ وَ مَلَئِهِ فَاسْتَکْبَرُوا وَ کَانُوا قَوْمًا عَالِینَ )۴۶به سوى فرعون و اطرافیان اشرافى او; امّا آنها تکبّر کردند،و آنها مردمى برترى جوى بودند.
(فَقَالُوا أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَیْنِ مِثْلِنَا وَ قَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ )۴۷آنها گفتند: «آیا ما به دو بشر همانند خودمان ایمان بیاوریم، درحالى که قوم آنها ما را مى پرستند (و بردگان ما هستند)؟!»
(فَکَذَّبُوهُمَا فَکَانُوا مِنَ الْمُهْلَکِینَ )۴۸و آنها آن دو را تکذیب کردند; و سرانجام هلاک شدند.
(وَ لَقَدْ آتَیْنَا مُوسَی الْکِتَابَ لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ )۴۹و ما به موسى کتاب آسمانى دادیم; شاید آنان [
= بنى اسرائیل ] هدایت شوند.
(وَ جَعَلْنَا ابْنَ مَرْیَمَ وَ أُمَّهُ آیَةً وَ آوَیْنَاهُمَا إِلَیٰ رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَ مَعِینٍ )۵۰و ما فرزند مریم
عیسی و مادرش را نشانه اى قرار دادیم; و آنها را در سرزمین مرتفعى که داراى امنیّت و آب روان بود جاى دادیم.
(یَا أیُّهَا الرُّسُلُ کُلُوا مِنَ الطَّیِّبَاتِ وَ اعْمَلُوا صَالِحًا ۖ إِنِّی بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ )۵۱اى پیامبران! از غذاهاى پاکیزه بخورید، و عمل صالح انجام دهید، که من به آنچه انجام مى دهید دانا هستم.
(وَ إِنَّ هَٰذِهِ أُمَّتُکُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَ أَنَا رَبُّکُمْ فَاتَّقُونِ )۵۲و این است امّت شما که همگى امّت واحدى هستید; و من پروردگارشما هستم; پس،از (مخالفت فرمان) من بپرهیزید!
(فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَیْنَهُمْ زُبُرًا ۖ کُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ )۵۳(گروهى از پیروان ناآگاه پیامبران) کار خود را در میان خویش به پراکندگى کشاندند، و هر گروهى به راهى رفتند; هر گروه به آنچه نزد خود دارند شادمانند!
(فَذَرْهُمْ فِی غَمْرَتِهِمْ حَتَّیٰ حِینٍ )۵۴آنها را در جهل و غفلتشان رها کن تا زمانى (که مرگشان فرا رسد یا گرفتار عذاب الهى شوند).
(أَیَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُم بِهِ مِن مَّالٍ وَ بَنِینَ )۵۵آیا گمان مى کنند اموال و فرزندانى که به آنان مى بخشیم،
(نُسَارِعُ لَهُمْ فِی الْخَیْرَاتِ ۚ بَل لَّا یَشْعُرُونَ )۵۶براى این است که درهاى خیرات را با سرعت به روى آنها بگشاییم؟! (چنین نیست) بلکه آنها نمى فهمند (که این وسیله امتحانشان است).
(إِنَّ الَّذِینَ هُم مِّنْ خَشْیَةِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ )۵۷به یقین کسانى که از خوف پروردگارشان بیمناکند،
(وَ الَّذِینَ هُم بِآیَاتِ رَبِّهِمْ یُؤْمِنُونَ )۵۸و آنان که به آیات پروردگارشان ایمان مى آورند،
(وَ الَّذِینَ هُم بِرَبِّهِمْ لَا یُشْرِکُونَ )۵۹و آنها که به پروردگارشان شرک نمىورزند،
