(وَ الَّذِینَ یُؤْتُونَ مَا آتَوا وَّ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَیٰ رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ )۶۰و آنها که نهایت کوشش را در انجام طاعات به خرج مى دهند و با این حال، از این که سرانجام به سوى پروردگارشان باز مى گردند، دل هایشان ترسان است
(أُولَٰئِکَ یُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَ هُمْ لَهَا سَابِقُونَ )۶۱چنین کسانى درخیرات شتاب مى کنند و از دیگران پیشى مى گیرند.
(وَ لَا نُکَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۖ وَ لَدَیْنَا کِتَابٌ یَنطِقُ بِالْحَقِّ ۚ وَ هُمْ لَا یُظْلَمُونَ )۶۲و ما هیچ کس را جز به اندازه تواناییش تکلیف نمى کنیم; و نزد ما کتابى است که بحق سخن مى گوید; و به آنان هیچ ستمى نمى شود.
(بَلْ قُلُوبُهُمْ فِی غَمْرَةٍ مِّنْ هَٰذَا وَ لَهُم أَعْمَالٌ مِّن دُونِ ذَٰلِکَ هُمْ لَهَا عَامِلُونَ )۶۳ولى دلهاى آنها از این (نامه اعمال و روز حساب) در بى خبرى فرو رفته; و اعمال (زشتى) جز این دارند که پیوسته آن را انجام مى دهند.
(حَتَّیٰ إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِیهِم بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ یَجْأَرُونَ )۶۴تا زمانى که متنعّمان (مغرور) آنها را در چنگال عذاب گرفتار سازیم; ناگاه، ناله هاى دردناک و استغاثه آمیز آنها بلند مى شود.
(لَا تَجْأَرُوا الْیَوْمَ ۖ إِنَّکُم مِّنَّا لَا تُنصَرُونَ )۶۵(امّا به آنها گفته مى شود:) امروز ناله و فریاد نکنید، زیرا از سوى ما یارى نخواهید شد.
(قَدْ کَانَتْ آیَاتِی تُتْلَیٰ عَلَیْکُمْ فَکُنتُمْ عَلَیٰ أَعْقَابِکُمْ تَنکِصُونَ )۶۶(آیا فراموش کرده اید که) در گذشته آیات من پیوسته بر شما خوانده مى شد; امّا شما (اعراض کرده) به عقب باز مى گشتید؟!
(مُسْتَکْبِرِینَ بِهِ سَامِرًا تَهْجُرُونَ )۶۷در حالى که در برابر او
پیامبر استکبار مى کردید، و در جلسات شبانه خود به بدگویى مى پرداختید!
(أَفَلَمْ یَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جَاءَهُم مَّا لَمْ یَأْتِ آبَاءَهُمُ الْأَوَّلِینَ )۶۸آیا آنها در این گفتار (الهى) نیندیشیدند، یا این که چیزى براى آنان آمده که براى نیاکانشان نیامده است؟!
(أَمْ لَمْ یَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنکِرُونَ )۶۹یا این که پیامبرشان را نشناختند (وازسوابق او آگاه نیستند)، از این رو او را انکار مى کنند؟!
(أَمْ یَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ ۚ بَلْ جَاءَهُم بِالْحَقِّ وَ أَکْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ کَارِهُونَ )۷۰یا مى گویند او به جنون مبتلا است؟! (چنین نیست) بلکه او حق را براى آنان آورده; امّا بیشترشان از حق کراهت دارند (و گریزانند).
(وَ لَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءَهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ وَ مَن فِیهِنَّ ۚ بَلْ أَتَیْنَاهُم بِذِکْرِهِمْ فَهُمْ عَن ذِکْرِهِم مُّعْرِضُونَ )۷۱و اگر حق از هوسهاى آنها پیروى مى کرد، آسمانها و زمین و همه کسانى که در آنها هستند تباه مى شدند. و ما به آنها چیزى دادیم که مایه یادآورى (و عزّت و شرف) آنهاست، امّا آنان از آنچه مایه یادآورى (و عزت) آنهاست رویگردانند.
(أَمْ تَسْأَلُهُمْ خَرْجًا فَخَرَاجُ رَبِّکَ خَیْرٌ ۖ وَ هُوَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ )۷۲یا این که تو از آنها مزد و هزینه اى (در برابر دعوتت) مى خواهى؟ با این که مزد پروردگارت بهتر، و او بهترین روزى دهندگان است.
(وَ إِنَّکَ لَتَدْعُوهُمْ إِلَیٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ )۷۳به یقین، تو آنان را به راه راست دعوت مى کنى.
(وَ إِنَّ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاکِبُونَ )۷۴امّا کسانى که به آخرت ایمان ندارند از این راه منحرف مى شوند.
