هَجْر (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هَجْر (به فتح هاء و سکون جیم) و
هِجْرَان (به کسر هاء و سکون جیم و فتح راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای آن است که
انسان از دیگری جدا شود.
مشتقات
هَجْر که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
فَاهْجُرْ (به سکون هاء و ضم جیم) به معنای دور شو؛
اهْجُرْنِی (به سکون هاء و ضم جیم) به معنای دور شو؛
وَ اهْجُرُوهُنَ (به سکون هاء و ضم جیم) به معنای جدا شوید.
هَجْر و
هِجْرَان به معنای آن است که انسان از دیگری جدا شود.
راغب گوید: هجر و هجران آن است که انسان از دیگری جدا شود خواه با بدن یا با زبان یا با قلب. در لغت آمده:
«هَجَرَ الشّی‌ء: ترکه و اعرض عنه»
به مواردی از
هَجْر و
هِجْرَان که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ اهْجُرْنِی مَلِیًّا) «مدّتی دراز از من دور شو»
طبرسی آن‌را قطع مواصلت گفته است.
(وَ الرُّجْزَ فَاهْجُرْ) «از تزلزل به دور باش.»
(فَعِظُوهُنَّ وَ اهْجُرُوهُنَ فِی الْمَضاجِعِ) «زنان را
موعظه کنید و در خوابگاه‌ها از آن‌ها جدا شوید.»
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «هجر»، ج۷، ص۱۳۸.
