(وَ یَسْتَعْجِلُونَکَ بِالْعَذَابِ وَ لَن یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ ۚ وَ إِنَّ یَوْمًا عِندَ رَبِّکَ کَأَلْفِ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ )۴۷آنان از تو تقاضاى شتاب در عذاب مى کنند; در حالى که خداوند هرگز از وعده خود تخلّف نخواهد کرد. و یک روز نزد پروردگارت، همانند هزار سال از سالهایى است که شما مى شمرید!
(وَ کَأَیِّن مِّن قَرْیَةٍ أَمْلَیْتُ لَهَا وَ هِیَ ظَالِمَةٌ ثُمَّ أَخَذْتُهَا وَ إِلَیَّ الْمَصِیرُ )۴۸و چه بسیار شهرها و آبادیهایى که به آنها مهلت دادم، در حالى که ستمکار بودند; (امّا از این مهلت براى اصلاح خود استفاده نکردند.) سپس آنها را مجازات کردم; و بازگشت، (همگان) تنها به سوى من است.
(قُلْ یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا أَنَا لَکُمْ نَذِیرٌ مُّبِینٌ )۴۹بگو: «اى مردم! من براى شما بیم دهنده آشکارى هستم.
(فَالَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَرِیمٌ )۵۰آنها که ایمان آوردند و کارهاى شایسته انجام دادند، آمرزش و روزىِ پرارزشى براى آنهاست.
(وَ الَّذِینَ سَعَوْا فِی آیَاتِنَا مُعَاجِزِینَ أُولَٰئِکَ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ )۵۱و آنها که در (محوِ) آیات ما تلاش کردند، (و چنین مى پنداشتند که مى توانند از عذاب ما بگریزند)، اصحاب دوزخند.»
(وَ مَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ مِن رَّسُولٍ وَ لَا نَبِیٍّ إِلَّا إِذَا تَمَنَّیٰ أَلْقَی الشَّیْطَانُ فِی أُمْنِیَّتِهِ فَیَنسَخُ اللَّهُ مَا یُلْقِی الشَّیْطَانُ ثُمَّ یُحْکِمُ اللَّهُ آیَاتِهِ ۗ وَ اللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ )۵۲هیچ رسول و پیامبرى را پیش از تو نفرستادیم مگر این که هرگاه آرزو (ى پیشبرد اهداف الهىِ خود مى کرد)، شیطان (وسوسه ها و) القائاتى در آن مى افکند; امّا خداوند القائات شیطان را از میان مى برد، سپس آیات خود را استحکام مى بخشد; و خداوند دانا و حکیم است
(لِّیَجْعَلَ مَا یُلْقِی الشَّیْطَانُ فِتْنَةً لِّلَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَ الْقَاسِیَةِ قُلُوبُهُمْ ۗ وَ إِنَّ الظَّالِمِینَ لَفِی شِقَاقٍ بَعِیدٍ )۵۳هدف این بود که خداوند القائات شیطان را آزمونى قرار دهد براى آنها که در دلهایشان بیمارى است، و آنها که سنگدلند; و به یقین ستمکاران در عداوت شدید دامنه دارى هستند.
(وَ لِیَعْلَمَ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّکَ فَیُؤْمِنُوا بِهِ فَتُخْبِتَ لَهُ قُلُوبُهُمْ ۗ وَ إِنَّ اللَّهَ لَهَادِ الَّذِینَ آمَنُوا إِلَیٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ )۵۴و (نیز) هدف این بود که آگاهان بدانند این حقّى است از سوى پروردگارت، و در نتیجه به آن ایمان بیاورند، و دلهایشان در برابر آن خاضع گردد; و خداوند کسانى را که ایمان آوردند، به سوى صراط مستقیم هدایت مى کند.
(وَ لَا یَزَالُ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی مِرْیَةٍ مِّنْهُ حَتَّیٰ تَأْتِیَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ یَأْتِیَهُمْ عَذَابُ یَوْمٍ عَقِیمٍ )۵۵پیوسته کافران درباره قرآن در شک هستند، تا آن که قیامت ناگهان فرا رسد، یا عذاب روز عقیم [
=روزى که قادر بر جبران گذشته نیستند] به سراغشان آید!
