مریة (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مِرْيَة ( به کسر میم و سکون راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای مرّدد بودن می‌باشد.
مِرْيَة به معنای مرّدد بودن است.
راغب گويد: مرية تردّد در امر است. و آن از شکّ اخصّ می‌باشد و نيز گويد: امتراء و مماراة مجادله است در چيزی كه در آن ترديد است.
(فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكَ تَتَمارى) «به كدام يک از نعمت‌هاى پروردگارت شکّ می‌آورى اى انسان.»
(قالُوا بَلْ جِئْناكَ بِما كانُوا فِيهِ يَمْتَرُونَ) «گفتند: بلكه آورديم آن چه (عذاب) را كه در آن ترديد می‌كردند.»
(أَلا إِنَّهُمْ فِي مِرْيَةٍ مِنْ لِقاءِ رَبِّهِمْ ...) »بدان آنها در شکّ‌اند از لقاء (عذاب يا رحمت)
پروردگار شان.»
(فَلا تُمارِ فِيهِمْ إِلَّا مِراءً ظاهِراً وَ لا تَسْتَفْتِ فِيهِمْ مِنْهُمْ أَحَداً) «درباره
اصحاب کهف با
اهل کتاب مجادله مكن مگر مجادله‌ای كه بر آنها غالب باشد و درباره آنها از كسى سئوال نكن.»
به نظر می‌آيد «ظاهر» به معنى غالب است مثل:
(فَأَصْبَحُوا ظاهِرِينَ) (سرانجام بر آنان پيروز شدند.)
و اين تقريبا مثل
(وَ جادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ) می‌شود به نظر
المیزان مراد از ظاهر سطحى و غير متعمّق است يعنى «فقط بر آن چه قرآن حكايت می‌كند اكتفا كن و در مجادله تعمق نكن (و با آنها سر به سر مگذار)»
در
جوامع الجامع گفته «ظاهرا بحجّة» يعنى مجادله‌ای كه به واسطه دليلش آشكار و روشن است.
•
قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، بر گرفته از مقاله «مریة»، ج۶، ص۲۵۱.
