• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خطبه ۱۰۲ نهج البلاغه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



اخلاقية ، سياسية ، عقائدية


وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ)
از خطبه های‌ آن حضرت است
در تشویق به زهد

۱. كيفيّة مواجهة الدّنيا

«أَيُّهَا النَّاسُ،»۱
ای مردم



«انْظُرُوا إِلَى الدُّنْیَا نَظَرَ الزَّاهِدِینَ فِيهَا، الصَّادِفِینَ (المعرضین) عَنْهَا;»۲
به مانند بی‌ رغبت های‌ به دنیا، و اعراض کنندگان از آن به دنیا بنگرید،



«فَإِنَّهَا وَ اللهِ عَمَّا قَلِیل تُزِیلُ الثَّاوِیَ السَّاکِنَ،»۳
که به خدا قسم دنیا به زودی‌ اهل اقامت و ساکنانش را از میان برمی‌ دارد،



«وَ تَفْجَعُ الْمُتْرَفَ الْآمِنَ۴
و عیّاشان بی‌ خیال را دچار حادثه و بلا می‌ نماید.



«لَا یَرْجِعُ مَا تَوَلَّی مِنْهَا فَأَدْبَرَ،»۵
آنچه از دنیا از دست رفته و پشت کرده باز نمی‌ گردد،



«وَ لَا یُدْرَی مَا هُوَ آت مِنْهَا فَیُنْتَظَرَ۶
و آینده آن هم روشن نیست چه می‌ شود تا به انتظارش باشند.



«سُرُورُهَا مَشُوبٌ بِالْحُزْنِ،»۷
شادی‌ آن آمیخته به اندوه است،



«وَ جَلَدُ الرِّجَالِ فِيهَا إِلَى الضَّعْفِ وَ الْوَهْنِ،»۸
و قدرت و قوت مردان آن رو به سستی‌ و ضعف می‌ رود.



«فَلَا یَغُرَّنَّکُمْ کَثْرَةُ مَا یُعْجِبُکُمْ فِيهَا»۹
پس فراوانی‌ آنچه که شما را خوشایند است فریبتان ندهد،



«لِقِلَّةِ مَا یَصْحَبُکُمْ مِنْهَا.»۱۰
زیرا آنچه از دنیا با شما خواهد بود اندک است.



«رَحِمَ اللهُ امْرَأً تَفَکَّرَ فَاعْتَبَرَ،»۱۱
رحمت خداوند بر کسی‌ که اندیشه کند و عبرت گیرد،



«وَ اعْتَبَرَ فَأَبْصَرَ،»۱۲
و عبرت بگیرد و بینای‌ به امور شود.



«فَكَأَنَّ مَا هُوَ کَائِنٌ مِنَ الدُّنْیَا عَنْ قَلِیل لَمْ یَکُنْ،»۱۳
آنچه از دنیا موجود بوده پس از اندک زمانی‌ که بر آن بگذرد گویی‌ وجود نداشته،



«وَ كَأَنَّ مَا هُوَ کَائِنٌ مِنَ الْآخِرَةِ عَمَّا قَلِیل لَمْ یَزَلْ،»۱۴
و آنچه از آخرت وجود خواهد یافت گویی‌ پس از اندک زمانی‌ ابدی‌ و همیشگی‌ خواهد بود.



«وَ كُلُّ مَعْدُود مُنْقَضٍ،»۱۵
آنچه به شماره آید (ساعات عمر) پایان پذیر است،



«وَ كُلُّ مُتَوَقَّع آتٍ،»۱۶
و هرچه را انتظار برند آمدنی‌ است،



«وَ كُلُّ آتٍ قَرِیبٌ دَانٍ۱۷
و هرچه آمدنی‌ است نزدیک و در حال رسیدن است.

۲. منزلة العالِم

وَ مِنْهـا
و از این خطبه است

«الْعَالِمُ مَنْ عَرَفَ قَدْرَهُ،»۱۸
دانا کسی‌ است که اندازه و قدر خود را بشناسد،



«وَ کَفَی بِالْمَرْءِ جَهْلا أَلَّا یَعْرِفُ قَدْرَهُ۱۹
و برای‌ نادانی‌ کسی‌ همین بس که اندازه خود را نداند.



«وَ إِنَّ مِنْ أَبْغَضِ الرِّجَالِ إِلَى اللهِ تَعَالی لَعَبْداً وَکَلَهُ اللهُ إِلَى نَفْسِهِ،»۲۰
مبغوض ترین مردم نزد خدا بنده ای‌ است که خداوند او را به خود واگذاشته باشد،



«جَائِراً عَنْ قَصْدِ السَّبِیلِ،»۲۱
چنین کسی‌ از راه راست بیرون رفته،



«سَائِراً بِغَیْرِ دَلِیل۲۲
و بدون راهنما حرکت می‌ کند،



«إِنْ دُعِیَ إِلَى حَرْثِ الدُّنْیَا عَمِلَ،»۲۳
اگر به زراعت دنیایی‌ بخوانندش در عمل می‌ کوشد،



«وَ إِنْ دُعِیَ إِلَى حَرْثِ الْآخِرَةِ کَسِلَ۲۴
و اگر به کشت و کار آخرت دعوتش کنند تنبلی‌ می‌ کند،



«كَأَنَّ مَا عَمِلَ لَهُ وَاجِبٌ عَلَيْهِ;»۲۵
گویی‌ آنچه در عملش می‌ کوشد بر او واجب؛



«وَ كَأَنَّ مَا وَنَی فِيهِ سَاقِطٌ عَنْهُ!»۲۶
و آنچه نسبت به آن سستی‌ می‌ کند از او ساقط است.

۳. حديث عن المستقبل

وَ مِنْهـا
و از این خطبه است

«وَ ذلِكَ زَمَانٌ لَا یَنْجُو فِيهِ إِلَّا كُلُّ مُؤْمِن نُوَمَة،»۲۷
و آن زمانی‌ است که در آن نجات نمی‌ یابد مگر مؤمنی‌ که گمنام است،



««إِنْ شَهِدَ لَمْ یُعْرَفْ،»۲۸
اگر در بین مردم حضور داشته باشد شناخته نشود،



«وَ إِنْ غَابَ لَمْ یُفْتَقَدْ،»۲۹
و اگر غایب باشد از او جستجو نکنند.



«أُولَئِكَ مَصَابِیحُ الْهُدَی»»۳۰
آنان چراغ هدایت،



«وَ أَعْلاَمُ السُّرَی،»۳۱
نشانه های‌ روشن برای‌ روندگان در عرصه ظلمت اند.



«لَيْسُوا بِالْمَسَایِیحِ، وَ لاَ الْمَذَایِیعِ الْبُذُرِ،»۳۲
سخن چین و فتنه گر و فاش کننده زشتی‌ ها و لغوگو نیستند،



«أُولَئِكَ یَفْتَحُ اللهُ لَهُمْ أَبْوَابَ رَحْمَتِهِ،»۳۳
آنان مردمی‌ هستند که خداوند ابواب رحمتش را به روی‌ آنان باز می‌ گشاید،



«وَ یَکْشِفُ عَنْهُمْ ضَرَّاءَ نِقْمَتِهِ۳۴
و رنج و سختی‌ را از آنان برطرف می‌ سازد.



«أَيُّهَا النَّاسُ،»۳۵
ای‌ مردم،



«سَیَأْتِی عَلَيْكُمْ زَمَانٌ یُکْفَأُ فِيهِ الْإِسْلاَمُ،»۳۶
به همین زودی‌ زمانی‌ بر شما می‌ رسد که اسلام واژگون شود



«كَمَا یُکْفَأُ الْإِنَاءُ بِمَا فِيهِ.»۳۷
همچون ظرفی‌ که با محتویاتش واژگون گردد.



«أَيُّهَا النَّاسُ،»۳۸
ای‌ مردم،



«إِنَّ اللهَ قَدْ أَعَاذَکُمْ مِنْ أَنْ یَجُورَ عَلَيْكُمْ،»۳۹
خدا شما را پناه داده از اینکه بر شما ستم روا دارد،



«وَ لَمْ یُعِذْکُمْ مِنْ أَنْ یَبْتَلِیکُمْ،»۴۰
ولی‌ به شما این تأمین را نداده که در معرض آزمایش قرارتان ندهد،



«وَ قَدْ قَالَ جَلَّ مِنْ قَائِل۴۱
آن بزرگترین گوینده در قرآن فرموده:

(إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیَات وَ إِنْ کُنَّا لَمُبْتَلِینَ)(۱)
«در این برنامه نشانه هایی‌ است و ما آزمایش کننده ایم.»

اَمّا قَوْلُهُ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ): «كُلُّ مُوْمِن نُوَمَة» فَاِنَّما اَرادَ بِه الْخامِلَ الذِّكْرِ الْقَليلَ الشَّرِّ.
مقصود حضرت از «کل مؤمن نُوَمة» انسان گمنام و کم شر است.

وَ«الْمَساييحُ» جَمْعُ مِسْياح وَ هُوَ الَّذى يَسيحُ بَيْنَ النّاسِ بِالْفَسادِ وَ النَّمائِمِ.
و «مساییح» جمع «مِسْیاح» است و آن کسی‌ است که در میان مردم به فتنه و سخن چینی‌ رود.

وَ«الْمَذاييعُ» جَمْعُ مِذْياع وَ هُوَ الَّذى اِذا سَمِعَ لِغَيْرِه بِفاحِشَة اَذاعَها وَنَوَّهَ بِها.
و «مَذابیع» جمع «مذیاع» است و آن کسی‌ است که ازکسی‌ کار ناشایسته ای‌ می‌ شنود و آن را همه جا پخش می‌ کند.

وَ«الْبُذُرُ» جَمْعُ بَذُور وَ هُوَ الَّذى يَكْثُرُ سَفَهُهُ وَ يَلْغُو مَنْطِقُهُ.
و «بُذُر» جمع «بَذور» است و آن شخص بسیار احمق است که گفتارش بیهوده و لغو است.



(۱) مؤمنون/سوره۲۳، آیه۳۰.    




جعبه ابزار