• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

زَمان (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





زَمان (به فتح زاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای روزگار و وقت (کم یا زیاد) است و مخفف آن زَمَن (به فتح زاء و میم) است.



زَمان به معنای روزگار است و به وقت زياد و كم نيز زمان گفته مى‌شود.
«زمن» مخفّف زمان است.
«ازمان» و «ازمنة» جمع زمان است.


برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - زَمَن - خطبه ۳۲ (شکایت از زمان)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در شکایت از زمان فرموده:
«إِنّا قَدْ أَصْبَحْنا في دَهْر عَنود، وَ زَمَن كَنود، يُعَدُّ فيهِ الُمحْسِنُ مُسيئاً.»
«صبح كرديم در روزگارى لجوج و زمانى ناسپاس كه نيكوكار در آن بدكار حساب مى‌شود.»

۲.۲ - الزَّمانُ - حکمت ۱۴۵ (استقامت)

در حکمت ۱۴۵ فرموده:
«لا يَعْدَمُ الصَّبورُ الظَّفَرَ وَ إِنْ طالَ بِهِ الزَّمانُ
«آدم با استقامت پيروزى را از دست نمى‌دهد هر چند زمانش طولانى باشد.»


این واژه سى و سه بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۵۰۱.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت الحسینی، ج۶، ص۲۶۱.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۸۷، خطبه ۳۲.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۷۳، خطبه ۳۲.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۷۴، خطبه ۳۲.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۵، خطبه ۳۲.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۳۷.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۳۹.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۲، ص۲۵۹.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۵۱.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۷۶.    
۱۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۸۱۴، حکمت ۱۴۵.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۹۱، حکمت ۱۵۳.    
۱۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۹۹، حکمت ۱۵۳.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۷۵، حکمت ۱۵۳.    
۱۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۶۱.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۶۱.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۳، ص۲۷۱.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۲۳۷.    
۲۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۳۶۶.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «زمان»، ج۱، ص۵۰۱.    






جعبه ابزار