صفحه ۵۹۱ قرآن کریم سوره طارق و اعلی

صفحه قبل .......... صفحه ۵۹۱ .......... صفحه بعد

سوره طارق

(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
به‌نام خداوند بخشنده مهربان

(وَ السَّمَاء وَ الطَّارِقِ) ﴿۱﴾
سوگند به آسمان و كوبنده شب!

(وَ مَا أَدْرَاکَ مَا الطَّارِقُ) ﴿۲﴾
و تو چه مى‌دانى كوبنده شب چيست؟!

(النَّجْمُ الثَّاقِبُ)﴿۳﴾
همان ستاره درخشان و شكافنده تاريكيهاست!

(إِن کُلُّ نَفْسٍ لَّمَّا عَلَیْهَا حَافِظٌ) ﴿۴﴾
به اين آيات بزرگ الهى سوگند كه هر كس مراقب و محافظى دارد!

(فَلْیَنظُرِ ا لْإِنسَانُ مِمَّ خُلِقَ) ﴿۵﴾
انسان بايد بنگرد كه از چه چيز آفريده شده است؟!

(خُلِقَ مِن مَّاء دَافِقٍ) ﴿۶﴾
از آبى جهنده آفريده شده است،

(یَخْرُجُ مِن بَیْنِ الصُّلْبِ وَ التَّرَائِبِ) ﴿۷﴾
آبى كه از ميان پشت و سينه‌ها خارج مى‌شود!

(إِنَّهُ عَلَی رَجْعِهِ لَقَادِرٌ) ﴿۸﴾
به يقين او كه انسان را در آغاز اينگونه آفريد مى‌تواند او را بازگرداند.

(یَوْمَ تُبْلَی السَّرَائِرُ)﴿۹﴾
در آن روز كه اسرار نهان انسان آشكار مى‌شود،

(فَمَا لَهُ مِن قُوَّةٍ وَ لَا نَاصِرٍ)﴿۱۰﴾
و براى او هيچ نيرو و ياورى نيست.

(وَ السَّمَاء ذَاتِ الرَّجْعِ) ﴿۱۱﴾
سوگندبه آسمان پرباران،

(وَ الْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ) ﴿۱۲﴾
و سوگند به زمين پرشكاف كه گياهان از آن مى‌رويند)،

(إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ) ﴿۱۳﴾
كه اين قرآن سخنى است كه حق را از باطل جدا مى‌كند،

(وَ مَا هُوَ بِالْهَزْلِ) ﴿۱۴﴾
و هرگز شوخى نيست.

(إِنَّهُمْ یَکِیدُونَ کَیْدًا) ﴿۱۵﴾
آنها پيوسته نقشه‌اى شيطانى مى‌كشند

(وَ أَکِیدُ کَیْدًا) ﴿۱۶﴾
و من هم در برابر آنها تدبير مى‌كنم.

(فَمَهِّلِ الْکَافِرِینَ أَمْهِلْهُمْ رُوَیْدًا) ﴿۱۷﴾
حال كه چنين است كافران را فقط اندكى مهلت ده تا سزاى اعمالشان را ببينند)!

سوره اعلی

(سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی) ﴿۱﴾
منزّه شمار نام پروردگار بلند مرتبه‌ات را!

(الَّذِی خَلَقَ فَسَوَّی) ﴿۲﴾
همان خداوندى كه آفريد و موزون ساخت،

(وَ الَّذِی قَدَّرَ فَهَدَی) ﴿۳﴾
و همان كس كه اندازه‌گيرى كرد و هدايت نمود،

(وَ الَّذِی أَخْرَجَ الْمَرْعَی) ﴿۴﴾
و آن كس كه چراگاه را به وجود آورد،

فَجَعَلَهُ غُثَاء أَحْوَی﴿۵﴾
سپس آن را تيره و خشكيده ساخت.

(سَنُقْرِؤُکَ فَلَا تَنسَی) ﴿۶﴾
ما بزودى قرآن را بر تو مى‌خوانيم و هرگز فراموش نخواهى كرد،

(إِلَّا مَا شَاء اللَّهُ إِنَّهُ یَعْلَمُ الْجَهْرَ وَ مَا یَخْفَی) ﴿۷﴾
مگر آنچه را خدا بخواهد، كه او آشكار و نهان را مى‌داند.

(وَ نُیَسِّرُکَ لِلْیُسْرَی) ﴿۸﴾
و ما انجام كار خير را براى تو آسان مى‌سازيم.

(فَذَکِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّکْرَی) ﴿۹﴾
پس تذكر ده به يقين تذكّر مفيد خواهد بود.

(سَیَذَّکَّرُ مَن یَخْشَی) ﴿۱۰﴾
بزودى آن‌كه از خدا مى‌ترسد متذكّر مى‌شود.

(وَ یَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَی) ﴿۱۱﴾
امّا بدبخت‌ترين افراد از آن دورى مى‌گزيند،

(الَّذِی یَصْلَی النَّارَ الْکُبْرَی) ﴿۱۲﴾
همان كسى كه در آتش عظيم دوزخ وارد مى‌شود،

(ثُمَّ لَا یَمُوتُ فِیهَا وَ لَا یَحْیَی) ﴿۱۳﴾
سپس در آن آتش نه مى‌ميرد و نه زنده مى‌شود.

(قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَکَّی) ﴿۱۴﴾
به يقين كسى كه خود را پاكيزه ساخت، رستگار شد.

(وَ ذَکَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّی) ﴿۱۵﴾
و آن كس كه نام پروردگارش را ياد كرد و نماز خواند

صفحه قبل .......... صفحه ۵۹۱ .......... صفحه بعد