مَهْل (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَهْل (به فتح میم و سکون هاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای آرامى و عجله نكردن است. از مشتقات این ماده
تَمْهیل (به فتح تاء و سکون میم) و
اِمْهال (به کسر الف و سکون میم) به معنی مهلت دادن می باشد.
مَهْل به معنای آرامى و عجله نكردن است. «مهل فى عمله مهلا: عمله بالسّكينة و الرّفق و لم يعجّل».
تَمْهیل و
اِمْهال به معنى مهلت دادن است.
(فَمَهِّلِ الْكافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْداً) «به
کفّار مهلت بده، مهلت كمى درباره‌شان عجله نكن، منتظر تدبير خدا و جريان امر خدا باش»
مثل
(فَلا تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ إِنَّما نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا) (پس درباره آنان شتاب مكن؛ ما آن‌ها و اعمالشان را به دقت شماره مى‌كنيم.)
«رويد» به معنى قليل است.
طبرسی و
زمخشری گفته‌اند: آمدن دو فعل براى تأكيد و تبديل فعل براى دفع تكرار است.
به نظر
المیزان تمهيل براى تدريج و امهال مقيد دفعى بودن است و لذا امهال با رويدا مقيد شده يعنى امهال توأم با قلّت است كه بلافاصله عذاب می‌رسد.
(ترجمه آزاد) پس منتظر باش و عجله نكن و چون وعده فرا رسيد فقط كمى درنگ كن.
•
قرشی بنایی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «مهل»، ج۶، ص۳۰۱.
