(وَ لَقَدْ جَاءَکُمْ یُوسُفُ مِن قَبْلُ بِالْبَیِّنَاتِ فَمَا زِلْتُمْ فِی شَکٍّ مِّمَّا جَاءَکُم بِهِ ۖ حَتَّیٰ إِذَا هَلَکَ قُلْتُمْ لَن یَبْعَثَ اللَّهُ مِن بَعْدِهِ رَسُولًا ۚ کَذَٰلِکَ یُضِلُّ اللَّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُّرْتَابٌ )۳۴پیش از این یوسف با دلایل روشن به سراغ شما آمد، ولى شما پیوسته در آنچه او براى شما آورده بود تردید داشتید;تا زمانى که از دنیا رفت، گفتید: هرگز خداوند بعد از او پیامبرى مبعوث نخواهد کرد! این گونه خداوند هر اسرافکار تردید کننده اى را گمراه مى سازد.
(الَّذِینَ یُجَادِلُونَ فِی آیَاتِ اللَّهِ بِغَیْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ ۖ کَبُرَ مَقْتًا عِندَ اللَّهِ وَ عِندَ الَّذِینَ آمَنُوا ۚ کَذَٰلِکَ یَطْبَعُ اللَّهُ عَلَیٰ کُلِّ قَلْبِ مُتَکَبِّرٍ جَبَّارٍ)۳۵همان کسانى که در آیات خدا بى آن که دلیلى برایشان آمده باشد به مجادله مى پردازند; (این کارشان) خشم عظیمى نزد خداوند و نزد آنان که ایمان آورده اند به بار مى آورد; این گونه خداوند بر دل هر متکبّر گردنکشى مُهر مى نهد.»
(وَ قَالَ فِرْعَوْنُ یَا هَامَانُ ابْنِ لِی صَرْحًا لَّعَلِّی أَبْلُغُ الْأَسْبَابَ )۳۶فرعون گفت: «اى هامان! براى من برج بلندى بساز، شاید به وسایلى دست یابم،
(أَسْبَابَ السَّمَاوَاتِ فَأَطَّلِعَ إِلَیٰ إِلَٰهِ مُوسَیٰ وَ إِنِّی لَأَظُنُّهُ کَاذِبًا ۚ وَ کَذَٰلِکَ زُیِّنَ لِفِرْعَوْنَ سُوءُ عَمَلِهِ وَ صُدَّ عَنِ السَّبِیلِ ۚ وَ مَا کَیْدُ فِرْعَوْنَ إِلَّا فِی تَبَابٍ )۳۷وسایل (دست یافتن به) آسمانها تا از خداى موسى آگاه شوم; هر چند گمان مى کنم او دروغگو باشد.» اینچنین اعمال بد فرعون در نظرش آراسته جلوه کرد و از راه حق باز داشته شد; و توطئه فرعون (و امثال او) جز به نابودى نمى انجامد.
(وَ قَالَ الَّذِی آمَنَ یَا قَوْمِ اتَّبِعُونِ أَهْدِکُمْ سَبِیلَ الرَّشَادِ )۳۸کسى که (از قوم فرعون) ایمان آورده بود گفت: «اى قوم من! از من پیروى کنید تا شما را به راه صواب، راهنمایى کنم.
(یَا قَوْمِ إِنَّمَا هَٰذِهِ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا مَتَاعٌ وَ إِنَّ الْآخِرَةَ هِيَ دَارُ الْقَرَارِ )۳۹اى قوم من! این زندگى دنیا، تنها متاع زودگذرى است; و فقط آخرت سراى پایدار است.
(مَنْ عَمِلَ سَیِّئَةً فَلَا یُجْزَیٰ إِلَّا مِثْلَهَا ۖ وَ مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَکَرٍ أَوْ أُنثَیٰ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَٰئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ یُرْزَقُونَ فِیهَا بِغَیْرِ حِسَابٍ )۴۰هر کس بدى کند، جز بمانند آن کیفر داده نمى شود; ولى هر کس کار شایسته اى انجام دهد ـ خواه مرد یا زن ـ در حالى که مؤمن باشد چنین کسانى وارد بهشت مى شوند و در آن روزى بى حسابى به آنها داده خواهد شد.
