(یَقُولُ أَ إِنَّکَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِینَ )۵۲که پیوسته مى گفت: آیا تو باور دارى،
(أَ إِذَا مِتْنَا وَ کُنَّا تُرَابًا وَ عِظَامًا أَ إِنَّا لَمَدِینُونَ )۵۳که وقتى ما مُردیم و خاک و استخوانى (پوسیده) شدیم، (بار دیگر زنده مى شویم و) جزا داده خواهیم شد؟!»
(قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ )۵۴(سپس) مى گوید: «آیا شما (از وضع او) آگاهید؟»
(فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِی سَوَاءِ الْجَحِیمِ )۵۵این جاست که نگاهى مى کند، ناگهان او را در میان دوزخ مى بیند.
(قَالَ تَاللَّهِ إِن کِدتَّ لَتُرْدِینِ )۵۶مى گوید: «به خدا سوگند نزدیک بود مرا (نیز) به هلاکت بکشانى!
(وَ لَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّی لَکُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِینَ )۵۷و اگرنعمت پروردگارم نبود، من (نیز) از احضارشدگان (در دوزخ) بودم!
(أَ فَمَا نَحْنُ بِمَیِّتِینَ )۵۸(سپس مى گوید:اى دوستان!) آیا ما هرگز نمى میریم، (و در بهشت جاودانه خواهیم بود).
(إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَیٰ وَ مَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ )۵۹و جز همان مرگ اول، مرگى به سراغ ما نخواهد آمد، و ما هرگزعذاب نخواهیم شد؟!
(إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ)۶۰راستى این همان پیروزى بزرگ است!»
(لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْیَعْمَلِ الْعَامِلُونَ )۶۱(آرى)، براى همانند چنین پاداشى، باید عمل کنندگان عمل کنند.
(أَ ذَٰلِکَ خَیْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ )۶۲آیا این نعمتها (ى جاویدان بهشتى) بهتر است یا درخت (نفرت انگیز) زقّوم؟!
(إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِینَ )۶۳ما آن را مایه درد و رنج ستمکاران قرار دادیم.
(إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِی أَصْلِ الْجَحِیمِ )۶۴آن درختى است که از قعر جهنم مى روید.
(طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّیَاطِینِ )۶۵شکوفه آن مانند سرهاى شیاطین است.
(فَإِنَّهُمْ لَآکِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ )۶۶آنها [
= مجرمان] از آن مى خورندو شکمها را از آن پر مى کنند.
(ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَیْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِیمٍ )۶۷سپس روى آن آب آلوده سوزانى مى نوشند.
(ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَی الْجَحِیمِ )۶۸آنگاه بازگشت آنها به سوى جهنم است.
(إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّینَ )۶۹چرا که آنها پدران خود را گمراه یافته اند،
(فَهُمْ عَلَیٰ آثَارِهِمْ یُهْرَعُونَ )۷۰با این حال بسرعت (و بدون اندیشه) به دنبال آنان کشانده مى شوند.
(وَ لَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَکْثَرُ الْأَوَّلِینَ )۷۱و قبل از آنها بیشتر پیشینیان (نیز) گمراه شدند.
(وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا فِیهِم مُّنذِرِینَ )۷۲ما در میان آنها انذارکنندگانى فرستادیم،!
(فَانظُرْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِینَ )۷۳ولى بنگر عاقبت انذارشوندگان چگونه بود!
(إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ )۷۴مگر بندگان خالص شده خداوند.
(وَ لَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ )۷۵و نوح، ما را خواند (و ما دعاى او را اجابت کردیم); و چه خوب اجابت کننده اى هستیم!
