گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
اخلاقية
وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ)
از خطبه های آن حضرت است
در سفارش به تقوا و یاد مرگ
۱. الوصيّة بالتّقوى
«أُوصِیکُمْ، أَيُّهَا النَّاسُ، بِتَقْوَی اللهِ»۱ای مردم، شما را سفارش می کنم به تقوای الهی،
«وَ کَثْرَةِ حَمْدِهِ عَلَى آلاَئِهِ إِلَيْكُمْ،»۲و حمد بسیار بر احسانش،
«وَ نَعْمَائِهِ عَلَيْكُمْ،»۳و نعمت هایی که به شما ارزانی داشته،
«وَ بَلاَئِهِ لَدَيْكُمْ.»۴و بر هر برنامه ای که از او به شما رسیده.
«فَكَمْ خَصَّكُمْ (خصمکم) بِنِعْمَة،»۵چه بسا شما را به نعمتی مخصوص داشت،
«وَ تَدَارَکَکُمْ بِرَحْمَة!»۶و به رحمتی دریافت.
«أَعْوَرْتُمْ لَهُ فَسَتَرَکُمْ،»۷عیوبتان را آشکار کردید و او بر شما پوشاند،
«وَ تَعَرَّضْتُمْ لاَِخْذِهِ فَأَمْهَلَکُمْ!»۸خود را در معرض مؤاخذه او قرار دادید مهلتتان داد.
۲. فضل ذكر الموت
«وَ أُوصِیکُمْ بِذِکْرِ الْمَوْتِ،»۹و سفارشتان می کنم به یاد مرگ باشید،
«وَ إِقْلاَلِ الْغَفْلَةِ عَنْهُ.»۱۰و از آن کمتر غفلت نمایید.
«وَ كَيْفَ غَفْلَتُکُمْ عَمَّا لَيْسَ یُغْفِلُکُمْ،»۱۱چگونه غافل می مانید از چیزی که از شما غافل نیست،
«وَ طَمَعُکُمْ فِيمَنْ لَيْسَ یُمْهِلُکُمْ؟!»۱۲و چگونه طمع می بندید به کسی که شما را مهلت نمی دهد؟!
«فَکَفَی وَاعِظاً بِمَوْتَی عَایَنْتُمُوهُمْ،»۱۳برای پند و اندرز شما بس است مرده هایی که دیده اید،
«حُمِلُوا إِلَى قُبُورِهِمْ غَيْرَ رَاکِبِینَ،»۱۴آنها را به گورستان بردند بدون اینکه بر مرکبی سوار شوند،
«وَ اُنْزِلُوا فِيها غَیْرَ نَازِلِینَ،»۱۵و آنان را در میان قبر گذاشتند بدون اینکه خودشان فرود آیند،
«فَكَأَنَّهُمْ لَمْ یَکُونُوا لِلدُّنْیَا عُمَّاراً،»۱۶گویا اینان از آبادکنندگان دنیا نبودند،
«وَ كَأَنَّ الاْخِرَةَ لَمْ تَزَلْ لَهُمْ دَاراً.»۱۷و آخرت همیشه جایگاه آنان بود.
«أَوْحَشُوا مَا کَانُوا یُوطِنُونَ،»۱۸از دنیایی که در آن سکونت داشتند رمیدند،
«وَ أَوْطَنُوا مَا کَانُوا یُوحِشُونَ،»۱۹و در محلّی که از آن وحشت داشتند آرمیدند،
«وَ اشْتَغَلُوا بِمَا فَارَقُوا،»۲۰به آنچه از آن جدا شدند سرگرم بودند،
«وَ أَضَاعُوا مَا إِلَيْهِ انْتَقَلُوا.»۲۱و جایی را که عاقبت باید به آن برسند ضایع کردند.
«لاَ عَنْ قَبِیح یَسْتَطِیعُونَ انْتِقَالا،»۲۲پس از مرگ قدرت برگشت از کارهای زشت را ندارند،
«وَ لاَ فِي حَسَن یَسْتَطِیعُونَ ازْدِیَاداً.»۲۳و توان اضافه کردن نیکی برای آنان محال است.
«أَنِسُوا بِالدُّنْیَا فَغَرَّتْهُمْ،»۲۴به دنیا انس گرفتند مغرورشان کرد،
«وَ وَثِقُوا بِهَا فَصَرَعَتْهُمْ.»۲۵به آن اعتماد نمودند به خاکشان انداخت.
۳. الحث على المسارعة في الخيرات
«فَسَابِقُوا ـ رَحِمَکُمُ اللهُ ـ»۲۶خداوند شما را رحمت کند، پیشی گیرید،
«إِلَى مَنَازِلِکُمُ الَّتِي أُمِرْتُمْ أَنْ تَعْمُرُوهَا،»۲۷به منازلی که به آباد کردن آنها مأمور شده اید،
«وَ الَّتِي رَغِبْتُمْ فِيهَا،»۲۸و شما را به آنها ترغیب نموده اند،
«وَ دُعِیتُمْ إِلَيْهَا.»۲۹و از شما به سوی آنها دعوت به عمل آمده.
«وَ اسْتَتِمُّوا نِعَمَ اللهِ عَلَيْكُمْ بِالصَّبْرِ عَلَى طَاعَتِهِ، وَ الُْمجَانَبَةِ لِمَعْصِیَتِهِ،»۳۰و با استقامت در بندگی، و دوری از گناه نعمت های خدا را بر خود کامل کنید،
«فَإِنَّ غَداً مِنَ الْیَوْمِ (الایّام) قَرِیبٌ.»۳۱که فردا به امروز نزدیک است.
«مَا أَسْرَعَ السَّاعَاتِ فِي الْیَوْمِ، وَ أَسْرَعَ الاَْیَّامَ فِي الشَّهْرِ، وَ أَسْرَعَ الشُّهُورَ فِي السَّنَةِ، وَ أَسْرَعَ السِّنِینَ (السّنة) فِي الْعُمُرِ!»۳۲ساعتها در روز ، و روزها در ماه ، و ماهها در سال ، و سالها در عمـر چه با سرعت می گـذرد!
