• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۶۹ قرآن کریم سوره معارج

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



صفحه قبل .......... صفحه ۵۶۹ .......... صفحه بعد



(یُبَصَّرُونَهُمْ ۚ یَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یَفْتَدِی مِنْ عَذَابِ یَوْمِئِذٍ بِبَنِیهِ) ﴿۱۱﴾
آنها را به یکدیگر نشان مى دهند (ولى هر کس گرفتار کار خویشتن است آن چنانکه) گنهکار دوست مى دارد فرزندان خود را در برابر عذاب آن روز فدا کند،


(وَ صَاحِبَتِهِ وَ أَخِیهِ) ﴿۱۲﴾
و همسر و برادرش را،


(وَ فَصِیلَتِهِ الَّتِی تُؤْوِیهِ) ﴿۱۳﴾
و قبیله اش را که از او حمایت مى کرد،


(وَ مَن فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا ثُمَّ یُنجِیهِ) ﴿۱۴﴾
و همه مردم روى زمین را تا مایه نجاتش گردند;


(کَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَیٰ) ﴿۱۵﴾
هرگز چنین نیست (که با اینها بتوان نجات یافت، آرى) تنها شعله هاى سوزان آتش است،


(نَزَّاعَةً لِّلشَّوَیٰ) ﴿۱۶﴾
که پوست بدن را مى کند و مى بَرد.


(تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَ تَوَلَّیٰ) ﴿۱۷﴾
و کسانى را که (به فرمان خدا) پشت کردند (به سوى خود) مى خواند.


(وَ جَمَعَ فَأَوْعَیٰ) ﴿۱۸﴾
و (آنها که اموال را) جمع و ذخیره کردند.


(إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا) ﴿۱۹﴾
به یقین انسان حریص و کم طاقت آفریده شده است،


(إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا) ﴿۲۰﴾
هنگامى که بدى به او رسد بى تابى مى کند،


(وَ إِذَا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوعًا)﴿۲۱﴾
و هنگامى که خوبى به او رسد مانع دیگران مى شود (و بخل مىورزد)،


(إِلَّا الْمُصَلِّینَ) ﴿۲۲﴾
مگر نمازگزاران،


(الَّذِینَ هُمْ عَلَیٰ صَلَاتهِمْ دَائِمُونَ) ﴿۲۳﴾
کسانى که نمازهایشان را دائماً به جا مى آورند،


(وَ الَّذِینَ فِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ) ﴿۲۴﴾
و کسانى که در اموالشان حق معیّنى است،


(لِّلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ) ﴿۲۵﴾
براى سائل و محروم،


(وَ الَّذِینَ يُصَدِّقُونَ بِیَوْمِ الدِّینِ) ﴿۲۶﴾
و آنها که به روز جزا ایمان دارند،


(وَ الَّذِینَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ) ﴿۲۷﴾
و آنها که از عذاب پروردگارشان بیمناکند،


(إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَیْرُ مَأْمُونٍ) ﴿۲۸﴾
چرا که هیچ کس از عذاب پروردگارش در امان نیست،


(وَ الَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ) ﴿۲۹﴾
و آنها که دامان خویش را (از بى عفتى) حفظ مى کنند،


(إِلَّا عَلَیٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُومِینَ) ﴿۳۰﴾
جز با همسران و کنیزان (که در حکم همسرند آمیزش ندارند)، به یقین چنین کسانى مورد سرزنش نخواهند بود.


(فَمَنِ ابْتَغَیٰ وَرَاءَ ذَٰلِکَ فَأُولَٰئِکَ هُمُ الْعَادُونَ) ﴿۳۱﴾
و هر کس جز اینها را طلب کند، متجاوز است.


(وَ الَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ رَاعُونَ ) ﴿۳۲﴾
و آنها که امانتها و پیمان خود را رعایت مى کنند،


(وَ الَّذِینَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ) ﴿۳۳﴾
و آنها که به اداى شهادتشان قیام مى نمایند،


(وَ الَّذِینَ هُمْ عَلَیٰ صَلَاتِهِمْ یُحَافِظُونَ) ﴿۳۴﴾
و آنها که بر نمازشان مواظبت دارند،


(أُولَٰئِکَ فِی جَنَّاتٍ مُّکْرَمُونَ) ﴿۳۵﴾
آنان (که چنین اوصافى دارند) در باغهاى بهشتى گرامى داشته مى شوند.


(فَمَا لِ الَّذِینَ کَفَرُوا قِبَلَکَ مُهْطِعِینَ)﴿۳۶﴾
پس کافران را چه مى شود که با سرعت نزد تو مى آیند،


(عَنِ الْیَمِینِ وَ عَنِ الشِّمَالِ عِزِینَ) ﴿۳۷﴾
از راست و چپ، گروه گروه (و آرزوى بهشت دارند)؟!


(أَ یَطْمَعُ کُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن یُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِیمٍ) ﴿۳۸﴾
آیا هر یک از آنها (با این اعمال زشتش) طمع دارد که او را در بهشت پرنعمت الهى وارد کنند؟!


(کَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا یَعْلَمُونَ) ﴿۳۹﴾
هرگز چنین نیست; ما آنها را از آنچه خودشان مى دانند آفریده ایم.
ر

صفحه قبل .......... صفحه ۵۶۹ .......... صفحه بعد





جعبه ابزار