• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فرج (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: فرج (ابهام‌زدایی).


فَرْج (به فتح فاء و سکون راء) از واژگان قرآن کریم به معنای شكاف است و عبارت است از مخرج بول و غائط در زن و مرد، و جمع آن فُروج (به ضم فاء) می‌باشد.



فَرْج به معنای شكاف است و عبارت است از مخرج بول و غائط در زن و مرد.
راغب گويد: فرج ميان دو پا است و آن را به کنایه بر قُبُل و دُبُر اطلاق كرده‌اند و در اثر کثرت استعمال مثل صريح در آن معنى شده است.
در اقرب الموارد آمده: «الْفَرْجُ‌ مِنَ الانْسانِ: الْعَوْرَةُ و يُطْلَقُ عَلىَ الْقُبُلِ وَ الدبرِ».
[۵] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ذیل واژه «فرج».
حفظ فرج در زن و مرد ظاهرا آنست كه آنرا از ناظر محرّم بپوشد.


(وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَتْ‌) «آنگاه كه آسمان شكافته شود»،
مثل‌: (إِذَا السَّماءُ انْشَقَّتْ‌) (آن هنگام كه كرات آسمان شكافته شود).

۲.۱ - فروج

جمع آن فُروج است‌.
(أَ فَلَمْ يَنْظُرُوا إِلَى السَّماءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْناها وَ زَيَّنَّاها وَ ما لَها مِنْ‌ فُرُوجٍ‌) يعنى: «آيا نگاه نكردند كه آسمان را بالاى آنها چگونه ساختيم و زینت داديم كه شكافهائى ندارد (تا معيوبش كند)».
(وَ الَّذِينَ هُمْ‌ لِفُرُوجِهِمْ‌ حافِظُونَ‌) (و آنها كه دامان خود را حفظ مى‌كنند).
(وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ يَحْفَظْنَ‌ فُرُوجَهُنَ‌) (و به زنان با ایمان بگو چشم‌هاى خود را از نگاه هوس‌آلود فرو گيرند، و دامان خويش را از بی‌عفتی حفظ كنند).
در مجمع ذيل آیه ۵ مؤمنون فرموده: لیث گفته فرج اسم هر سوئه زن و مرد است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۵۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۲۸.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۲۲.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۲۸.    
۵. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ذیل واژه «فرج».
۶. مرسلات/سوره۷۷، آیه۹.    
۷. انشقاق/سوره۸۴، آیه۱.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۹.    
۹. ق/سوره۵۰، آیه۶.    
۱۰. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۵.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۴۲.    
۱۲. نور/سوره۲۴، آیه۳۱.    
۱۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۵۳.    
۱۴. طبرسی، مجمع البیان، ج۷، ص۱۵۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فرج"، ج۵، ص۱۵۶-۱۵۷.    






جعبه ابزار