• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۲۶ قرآن کریم سوره نجم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


صفحه قبل .......... صفحه ۵۲۶ .......... صفحه بعد



(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
به‌نام خداوند بخشنده مهربان
(وَ النَّجْمِ إِذَا هَوَیٰ) ﴿۱﴾
سوگند به ستاره هنگامى که افول مى کند،

(مَا ضَلَّ صَاحِبُکُمْ وَ مَا غَوَیٰ) ﴿۲﴾
که هرگز دوست شما [= رسول خدا] گمراه نشده و منحرف نگردیده است،

(وَ مَا یَنطِقُ عَنِ الْهَوَیٰ) ﴿۳﴾
و هرگز از روى هواى نفس سخن نمى گوید.

(إِنْ هُوَ إِلَّاوَحْیٌ یُوحَیٰ) ﴿۴﴾
آنچه مى گوید چیزى جز وحى (الهى) که بر او القا شده نیست.

(عَلَّمَهُ شَدِیدُ الْقُوَیٰ) ﴿۵﴾
آن کس که قدرت عظیمى دارد [= جبرئیل امین] او را تعلیم داده است;

(:ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَیٰ) ﴿۶﴾
همان کس که توانایى فوق العاده دارد; آنگاه او [= پیامبر] به حدّ کمال رسید،

(وَ هُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَیٰ) ﴿۷﴾
در حالى که در افق اعلى بود.

(ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّیٰ)﴿۸﴾
سپس نزدیک و نزدیکتر شد،

(فَکَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَیٰ) ﴿۹﴾
تا آن که فاصله او (با جبرئیل) به اندازه فاصله دو قوس کمان یا کمتر بود;

(فَأَوْحَیٰ إِلَیٰ عَبْدِهِ مَا أَوْحَیٰ) ﴿۱۰﴾
در این جا خداوند آنچه را وحى کردنى بود به بنده اش وحى نمود.

(مَا کَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَیٰ) ﴿۱۱﴾
قلب (پاک او) در آنچه دید هرگز دروغ نگفت.

(أَ فَتُمَارُونَهُ عَلَیٰ مَا یَرَیٰ) ﴿۱۲﴾
آیا با او درباره آنچه (با چشم خود در معراج) دیده مجادله مى کنید؟!

(وَ لَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَیٰ) ﴿۱۳﴾
و بار دیگر نیز او را مشاهده کرد،

(عِندَ سِدْرَةِ الْمُنتَهَیٰ) ﴿۱۴﴾
نزد «سدرة المنتهى»،

(عِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَیٰ) ﴿۱۵﴾
که «بهشت جاویدان» در آن جاست.

(إِذْ یَغْشَی السِّدْرَةَ مَا یَغْشَیٰ) ﴿۱۶﴾
در آن هنگام که چیزى [= نور خیره کننده اى ] سدرة المنتهى را پوشانده بود،

(مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَیٰ) ﴿۱۷﴾
چشم او هرگز منحرف نشد و طغیان نکرد (آنچه دید واقعیّت بود)

(لَقَدْ رَأَیٰ مِنْ آیَاتِ رَبِّهِ الْکُبْرَیٰ) ﴿۱۸﴾
به یقین او بزرگترین نشانه هاى پروردگارش را (در آن سفر آسمانى) دید.

(أَ فَرَأَیْتُمُ اللَّاتَ وَ الْعُزَّیٰ) ﴿۱۹﴾
به من خبر دهید آیا بتهاى «لات» و «عزّى»،

(وَ مَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَیٰ) ﴿۲۰﴾
و «منات» که سوّمین آنهاست (دختران خدا هستند)؟!

(أَ لَکُمُ الذَّکَرُ وَ لَهُ الْأُنثَیٰ) ﴿۲۱﴾
آیا سهم شما پسر است و سهم او دختر؟! (در حالى که به زعم شما دختران کم ارزش ترند!)

(تِلْکَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِیزَیٰ) ﴿۲۲﴾
دراین صورت این تقسیمى ناعادلانه است.

(إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّیْتُمُوهَا أَنتُمْ وَ آبَاؤُکُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ ۚ إِن یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَ مَا تَهْوَی الْأَنفُسُ ۖ وَ لَقَدْ جَاءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَیٰ)﴿۲۳﴾
اینها فقط نامهایى است که شما و پدرانتان بر آنها گذاشته اید (نامهایى بى محتوا و اسمهایى بى مسمّا)، و هرگز خداوند دلیل و حجّتى بر آن نازل نکرده; آنان فقط از گمانهاى بى اساس و هواى نفس پیروى مى کنند در حالى که هدایت از سوى پروردگارشان براى آنها آمده است.

(أَمْ لِلْإِنسَانِ مَا تَمَنَّیٰ) ﴿۲۴﴾
آیا آنچه انسان تمنّا دارد به آن مى رسد؟!

(فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَ الْأُولَیٰ) ﴿۲۵﴾
در حالى که آخرت و دنیا از آنِ خداست (و بدون اراده او کسى به چیزى نمى رسد).


(وَ کَم مِّن مَّلَکٍ فِی السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِی شَفَاعَتُهُمْ شَیْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن یَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن یَشَاءُ وَیَرْضَیٰ) ﴿۲۶﴾
و چه بسیار فرشتگان آسمانها که شفاعت آنها سودى نمى بخشد مگر پس از آن که خدا براى هرکس بخواهد و راضى باشد اجازه (شفاعت) دهد

صفحه قبل .......... صفحه ۵۲۶ .......... صفحه بعد
جعبه ابزار