صفحه ۵۲۷ قرآن کریم سوره نجم

صفحه قبل .......... صفحه ۵۲۷ .......... صفحه بعد

سوره نجم

(وَ مَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ ۖ إِن یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ ۖ وَ إِنَّ الظَّنَّ لَا یُغْنِی مِنَ الْحَقِّ شَیْئًا) ﴿۲۸﴾
آنها هرگز در این باره دانشى ندارند،تنها از گمان بى پایه پیروى مى کنند با این که «گمان» هرگز (انسان را) از حق بى نیاز نمى کند.

(فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّیٰ عَن ذِکْرِنَا وَ لَمْ یُرِدْ إِلَّا الْحَیَاةَ الدُّنْیَا) ﴿۲۹﴾
حال که چنین است از کسى که از یاد ما روى گردانده و جز زندگى دنیا را نخواسته، اعراض کن.

(ذَٰلِکَ مَبْلَغُهُم مِّنَ الْعِلْمِ ۚ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِیلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَیٰ) ﴿۳۰﴾
این آخرین حدّ آگاهى آنهاست; پروردگار تو کسانى را که از راه او گمراه شده اند بهتر مى شناسد، و (همچنین) هدایت یافتگان را از همه بهتر مى شناسد.

(وَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ لِیَجْزِیَ الَّذِینَ أَسَاءُوا بِمَا عَمِلُوا وَ یَجْزِیَ الَّذِینَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَی) ﴿۳۱﴾
و براى خداست آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است تا بدکاران را به کیفر کارهایشان برساند و نیکوکاران را در برابر اعمالشان پاداش دهد.

(الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبَائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ ۚ إِنَّ رَبَّکَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ ۚ هُوَ أَعْلَمُ بِکُمْ إِذْ أَنشَأَکُم مِّنَ الْأَرْضِ وَ إِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِی بُطُونِ أُمَّهَاتِکُمْ ۖ فَلَا تُزَکُّوا أَنفُسَکُمْ ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَیٰ) ﴿۳۲﴾
همان کسانى که از گناهان کبیره و اعمال زشت دورى مى کنند، جز گناهان صغیره (که گاه آلوده آن مى شوند); (و بدان که) آمرزش پروردگار تو گسترده است; او نسبت به شما از همه آگاهتر است از آن هنگام که شما را از زمین آفرید و در آن موقع که بصورت جنینهایى در شکم مادرانتان بودید; پس خودستایى نکنید، او پرهیزگاران را بهتر مى شناسد.

(أَ فَرَأَیْتَ الَّذِی تَوَلَّیٰ) ﴿۳۳﴾
آیا دیدى آن کس را که (از حق) روى گردان شد؟!

(وَ أَعْطَیٰ قَلِیلًا وَ أَکْدَیٰ) ﴿۳۴﴾
و کمى عطا کرد، و امساک نمود! (و گناهش را به گردن دیگرى افکند)

(أَ عِندَهُ عِلْمُ الْغَیْبِ فَهُوَ یَرَیٰ) ﴿۳۵﴾
آیا نزد او علم غیب است و مى بیند (که دیگران مى توانند گناهان او را بر دوش گیرند)؟!

(أَمْ لَمْ یُنَبَّأْ بِمَا فِی صُحُفِ مُوسَیٰ) ﴿۳۶﴾
آیا از آنچه در کتب موسى نازل گردیده با خبر نشده است؟!

(وَ إِبْرَاهِیمَ الَّذِی وَفَّیٰ) ﴿۳۷﴾
و (نیز از آنچه در کتب) ابراهیم، همان کسى که وظیفه خود را بطور کامل ادا کرد...

(أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَیٰ) ﴿۳۸﴾
که هیچ گنهکارى بارِ گناه دیگرى را بر دوش نمى گیرد،

(وَ أَن لَّیْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَیٰ) ﴿۳۹﴾
و این که براى انسان چیزى جز (حاصل) سعى و کوشش او نیست،

(وَ أَنَّ سَعْیَهُ سَوْفَ یُرَیٰ) ﴿۴۰﴾
و این که تلاش او بزودى دیده مى شود،

(ثُمَّ یُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَیٰ) ﴿۴۱﴾
سپس به او جزاى کامل داده خواهد شد.

(وَ أَنَّ إِلَیٰ رَبِّکَ الْمُنتَهَیٰ) ﴿۴۲﴾
و (آیا از کتب پیشین انبیا به او نرسیده است) اینکه همه امور به پروردگارت منتهى مى گردد؟!

(وَ أَنَّهُ هُوَ أَضْحَکَ وَ أَبْکَیٰ) ﴿۴۳﴾
و این که اوست که خنداند و گریاند،

(وَ َ أَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَ أَحْیَا) ﴿۴۴﴾
و اوست که میراند و زنده کرد،

صفحه قبل .......... صفحه ۵۲۷ .......... صفحه بعد