• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۲۵ قرآن کریم سوره طور

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


صفحه قبل .......... صفحه ۵۲۵ .......... صفحه بعد



(أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُم بِهَٰذَا ۚ أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ) ﴿۳۲﴾
آیا عقلهایشان آنها را به این اعمال دستور مى دهد، یا قومى طغیانگرند؟!

(أَمْ یَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ ۚ بَل لَّا یُؤْمِنُونَ) ﴿۳۳﴾
یا مى گویند: «قرآن را به خدا افترا بسته»؟! چنین نیست، بلکه آنان ایمان ندارند (و اینها بهانه است).

(فَلْیَأْتُوا بِحَدِیثٍ مِّثْلِهِ إِن کَانُوا صَادِقِینَ) ﴿۳۴﴾
اگر راست مى گویند سخنى همانند آن بیاورند!

(أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَیْرِ شَیْءٍ أَمْ هُمُ ا لْخَالِقُونَ) ﴿۳۵﴾
آیا آنها بدون خالق آفریده شده اند، یا اینکه خود خالق خویشند؟!

(أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۚ بَل لَّا یُوقِنُونَ) ﴿۳۶﴾
آیا آنها آسمانها و زمین را آفریده اند؟! چنین نیست، آنها جویاى یقین نیستند.

(أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّکَ أَمْ هُمُ الْمُصَیْطِرُونَ)﴿۳۷﴾
آیا خزاین پروردگارت نزد آنهاست یا (بر همه چیز عالَم) سیطره دارند؟!

(أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ یَسْتَمِعُونَ فِیهِ ۖ فَلْیَأْتِ مُسْتَمِعُهُم بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ) ﴿۳۸﴾
آیا نردبانى دارند (که به آسمان بالا مى روند) و اسرار وحى را مى شنوند؟! کسى از آنها که اسرار وحى را شنیده دلیل روشنى بیاورد!

(أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَ لَکُمُ الْبَنُونَ) ﴿۳۹﴾
آیا سهم خدا دختران است و سهم شما پسران (که فرشتگان را دختران خدا مى نامید)؟!

(أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ)﴿۴۰﴾
آیا تو از آنها پاداشى مى طلبى که در زیر بارِ گران آن قرار دارند؟!

(أَمْ عِندَهُمُ الْغَیْبُ فَهُمْ یَکْتُبُونَ) ﴿۴۱﴾
آیا اسرار غیب نزد آنهاست و از روى آن مى نویسند؟!

أَمْیُرِیدُونَ کَیْدًا ۖ فَالَّذِینَ کَفَرُوا هُمُ الْمَکِیدُونَ ﴿۴۲﴾
آیا مى خواهند نقشه اى (شیطانى) بکشند؟! ولى بدانند کافران خودشان در دام این نقشه ها گرفتار مى شوند!

(أَمْ لَهُمْ إِلَٰهٌ غَیْرُ اللَّهِ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ) ﴿۴۳﴾
یا معبودى غیر خداوند دارند (که قول یارى به آنها داده)؟! منزّه است خدا از آنچه همتاى او قرار مى دهند!

(وَ إِن یَرَوْا کِسْفًا مِّنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا یَقُولُوا سَحَابٌ مَّرْکُومٌ) ﴿۴۴﴾
آنها (چنان لجوجند که) اگر ببینند قطعه سنگى از آسمان (براى عذابشان) سقوط مى کند مى گویند: «این ابر متراکمى است!»

(فَذَرْهُمْ حَتَّیٰ یُلَاقُوا یَوْمَهُمُ الَّذِی فِیهِ یُصْعَقُونَ) ﴿۴۵﴾
حال که چنین است آنها را رها کن تا روز مرگ خود را ملاقات کنند!

(یَوْمَ لَا یُغْنِی عَنْهُمْ کَیْدُهُمْ شَیْئًا وَ لَا هُمْ یُنصَرُونَ) ﴿۴۶﴾
روزى که نقشه هاى آنان سودى به حالشان نخواهد داشت و (از هیچ سو) یارى نمى شوند.

(وَ إِنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَٰلِکَ وَ لَٰکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ) ﴿۴۷﴾
و براى کسانى که ستم کردند عذابى قبل از آن (در همین جهان) است; ولى بیشترشان نمى دانند.

(وَ اصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ فَإِنَّکَ بِأَعْیُنِنَا ۖ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ حِینَ تَقُومُ) ﴿۴۸﴾
در راه ابلاغ حکم پروردگارت صبر و استقامت کن، چرا که تو تحت مراقبت و حفظ ما هستى. و هنگامى که برمى خیزى پروردگارت را تسبیح و حمد گوى.

(وَ مِنَ اللَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ)﴿۴۹﴾
همچنین به هنگام شب او را تسبیح گوى و نیز به هنگام پشت کردن ستارگان (و طلوع صبح).

صفحه قبل .......... صفحه ۵۲۵ .......... صفحه بعد
جعبه ابزار