• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سقط (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





سُقوط (به ضم سین) از ریشه (سقط) از واژگان قرآن کریم به معنای افتادن است. همچنین إسقاط و مُساقَطَه به معنای ساقط کردن می‌باشد.



سُقوط به معنای افتادن‌ است.


(أَلا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا ...) (آگاه باشيد آنها هم اكنون در گناه سقوط كرده‌اند....)

۲.۱ - إسقاط

إسقاط ساقط كردن است‌.
(أَوْ تُسْقِطَ السَّماءَ كَما زَعَمْتَ عَلَيْنا كِسَفاً ...) «يا آسمان را چنان‌كه پنداشته‌اى پاره پاره روى ما بیافكنى...»

۲.۲ - مُساقطه

مُساقَطَه نيز ساقط كردن است در اقرب از بعضى نقل شده كه پى در پى بودن در آن مراد است‌.
[۱۵] شرتونی، سعید، اقرب الموارد.

(تُساقِطْ عَلَيْكِ رُطَباً جَنِيًّا) «بر تو خرمای تازه می‌افكند.»

۲.۳ - سُقِطَ

(وَ لَمَّا سُقِطَ فِي أَيْدِيهِمْ وَ رَأَوْا أَنَّهُمْ قَدْ ضَلُّوا قالُوا لَئِنْ لَمْ يَرْحَمْنا رَبُّنا وَ يَغْفِرْ لَنا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِينَ) (و هنگامى كه حقيقت در دسترسشان قرار گرفت، و ديدند گمراه شده‌اند، گفتند: اگر پروردگارمان به ما رحم نكند، و ما را نيامرزد، بطور قطع از زیانکاران خواهيم بود.)
«سُقِطَ فِي أَيْدِيهِمْ» به صيغه مجهول از باب كنايه به معنى لغزش، خطا، ندامت و حیرت است.
[۲۷] شرتونی، سعید، اقرب الموارد.
راغب گويد: از آن ندامت مراد است.
معناى تحت اللفظى آن است: آنگاه كه عمل و شى‌ء در دستش افتاده شده يعنى به خودش بر گشت‌. «رَأَوْا أَنَّهُمْ قَدْ ضَلُّوا» قرينة آن است كه بر گذشته نادم و محزون شدند يعنى چون از پرستيدن گوساله نادم و پريشان شدند و دانستند كه گمراه گشته‌اند گفتند: اگر پروردگارمان رحم نكند و نيامرزد بى شک از زيانكاران خواهيم بود.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۷۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۱۴.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۲۵۳.    
۴. توبه/سوره۹، آیه۴۹.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۹۵.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۳۰۵.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۴۰۹.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۵۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۱۱۵.    
۱۰. اسراء/سوره۱۷، آیه۹۲.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۲۰۲.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۲۸۰.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۶۷۹.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۴، ص۲۰۹.    
۱۵. شرتونی، سعید، اقرب الموارد.
۱۶. مریم/سوره۱۹، آیه۲۵.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۴۳.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۵۵.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۹۰.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۱۶۰.    
۲۱. اعراف/سوره۷، آیه۱۴۹.    
۲۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۶۸.    
۲۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۲۴۹.    
۲۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۳۲۰.    
۲۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۳۹.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۶۰.    
۲۷. شرتونی، سعید، اقرب الموارد.
۲۸. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۱۵.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سقط»، ج۳، ص۲۷۷.    






جعبه ابزار