رکم (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَكْم (به فتح راء و سکون کاف) از
واژگان قرآن کریم به معنای روی هم جمع کردن است.
رَكْم به معنای روی هم جمع كردن و بعضى از شيى‌ء را بالاى بعضى نهادن است.
و آن در قرآن در متراكم شدن
ابر و غيره بكار رفته است.
(وَ إِنْ يَرَوْا كِسْفاً مِنَ السَّماءِ ساقِطاً يَقُولُوا سَحابٌ مَرْكُومٌ) سحاب مركوم يعنى ابرهاى متراكم.
(أَنَّ اللَّهَ يُزْجِي سَحاباً ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ رُكاماً) رُكام به معنى مركوم و متراكم است. يعنى «خدا ابرى را می‌راند سپس ميان آن پيوستگى می‌دهد سپس آن را متراكم می‌كند.»
(لِيَمِيزَ اللَّهُ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَ يَجْعَلَ الْخَبِيثَ بَعْضَهُ عَلى بَعْضٍ فَيَرْكُمَهُ جَمِيعاً فَيَجْعَلَهُ فِي جَهَنَّمَ أُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ) ما قبل آيه درباره
انفاق كفار براى باز داشتن از راه خداست على هذا ظاهرا مراد از طيّب مالى است كه در راه خدا خرج شده و از خبيث مالى كه براى باز داشتن از راه خدا مصرف شده باشد در اين صورت آن همه مال‌ها در
جهنّم رويهم انباشته شده و به شكل توده‌اى از
عذاب در می‌آيد و به جان صاحبان
مال می‌افتد چنان‌كه درباره اندوختن
طلا و
نقره آمده
(يَوْمَ يُحْمى عَلَيْها فِي نارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوى بِها جِباهُهُمْ وَ جُنُوبُهُمْ وَ ظُهُورُهُمْ) على هذا جمله «
أُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ» در ذيل آيه به
(الَّذِينَ كَفَرُوا يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ) راجع است.
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رکم»، ج۳، ص۱.
