• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۲۴ قرآن کریم سوره طور

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


صفحه قبل .......... صفحه ۵۲۴ .......... صفحه بعد



(أَ فَسِحْرٌ هَٰذَا أَمْ أَنتُمْ لَاتُبْصِرُونَ)﴿۱۵﴾
آیا این (دوزخ که مى بینید) سحر است یا شما نمى بینید؟!

(اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَیْکُمْ ۖ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ) ﴿۱۶﴾
در آن وارد شوید و بسوزید; مى خواهید صبر کنید یا نکنید، براى شما یکسان است; تنها به اعمالتان جزا داده مى شوید!

(إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَعِیمٍ) ﴿۱۷﴾
ولى پرهیزگاران در میان باغهاى بهشتى و نعمتهاى فراوان جاى دارند،

(فَاکِهِینَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَ وَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ) ﴿۱۸﴾
و از آنچه پروردگارشان به آنها داده شاد و مسرورند و پروردگارشان آنان را از عذاب دوزخ نگاه داشته است.

(کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ) ﴿۱۹﴾
(به آنها گفته مى شود:) بخورید و بیاشامید گوارا باد (بر شما); اینها در برابر اعمالى است که انجام مى دادید.

(مُتَّکِئِینَ عَلَیٰ سُرُرٍ مَّصْفُوفَةٍ ۖ وَ زَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِینٍ) ﴿۲۰﴾
این در حالى است که بر تختهایى که در کنار هم چیده شده تکیه مى زنند، و «حورالعین» را به همسرىِ آنها در مى آوریم.

(وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّیَّتُهُم بِإِیمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ مَا أَلَتْنَاهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شَیْءٍ ۚ کُلُّ امْرِئٍ بِمَا کَسَبَ رَهِینٌ) ﴿۲۱﴾
کسانى که ایمان آوردند و فرزندانشان به پیروى از آنان ایمان اختیار کردند، فرزندانشان را (در بهشت) به آنان ملحق مى کنیم; و از (پاداش) عملشان چیزى نمى کاهیم; و هر کس در گرو اعمال خویش است.

(وَ أَمْدَدْنَاهُم بِفَاکِهَةٍ وَ لَحْمٍ مِّمَّا یَشْتَهُونَ) ﴿۲۲﴾
و همواره از انواع میوه ها و گوشتها ـ از هر گونه که بخواهند ـ در اختیارشان مى گذاریم.

(یَتَنَازَعُونَ فِیهَا کَأْسًا لَّا لَغْوٌ فِیهَا وَ لَا تَأْثِیمٌ) ﴿۲۳﴾
آنها در بهشت جامهاى لبریز (از شراب طهور) را که نه بیهوده گویى در آن است و نه گناه، از یکدیگر مى گیرند.

(وَ یَطُوفُ عَلَیْهِمْ غِلْمَانٌ لَّهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَّکْنُونٌ) ﴿۲۴﴾
و پیوسته بر گِردشان نوجوانانى براى (خدمت) آنان گردش مى کنند که همچون مرواریدهاى پوشیده در صدفند.

(وَ أَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَیٰ بَعْضٍ یَتَسَاءَلُونَ) ﴿۲۵﴾
در این هنگام رو به یکدیگر کرده (از گذشته ها) مى پرسند;

(قَالُوا إِنَّا کُنَّا قَبْلُ فِی أَهْلِنَا مُشْفِقِینَ) ﴿۲۶﴾
مى گویند: «ما در میان خانواده خود ترسان بودیم (مبادا گناهان آنها دامن ما را بگیرد)!

(فَمَنَّاللَّهُ عَلَیْنَا وَ وَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ) ﴿۲۷﴾
امّا خداوند بر ما منّت نهاد و از عذاب سخت و نافذ (دوزخ) ما را حفظ کرد.

(إِنَّا کُنَّا مِن قَبْلُ نَدْعُوهُ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِیمُ) ﴿۲۸﴾
ما از پیش او را مى خواندیم (و مى پرستیدیم)، که اوست نیکوکار و مهربان.»

(فَذَکِّرْ فَمَا أَنتَ بِنِعْمَتِ رَبِّکَ بِکَاهِنٍ وَ لَا مَجْنُونٍ) ﴿۲۹﴾
پس تذکّر ده، که به نعمت و لطف پروردگارت تو کاهن و مجنون نیستى.

(أَمْ یَقُولُونَ شَاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَیْبَ الْمَنُونِ)﴿۳۰﴾
بلکه آنها مى گویند: «او شاعرى است که ما انتظار مرگش را مى کشیم!»

(قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّی مَعَکُم مِّنَ الْمُتَرَبِّصِینَ) ﴿۳۱﴾
بگو: «انتظار بکشید که من هم با شما انتظار مى کشم (شما انتظار مرگ مرا، و من انتظار نابودى شما را با عذاب الهى)!»

صفحه قبل .......... صفحه ۵۲۴ .......... صفحه بعد
جعبه ابزار