صب (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صَبّ (به فتح صاد و تشدید باء) از
واژگان قرآن کریم به معنای ریختن است.
صَبّ به معنای ریختن است. (لازم و متعدی)«صَبَ الْمَاءَ وَ نَحْوَهُ صَبّاً فَصَبَ هُوَ: سَکَبَهُ فَانْسَکَبَ»
(فَلْیَنْظُرِ الْاِنْسانُ اِلی طَعامِهِ. اَنَّا صَبَبْنَا الْماءَ صَبًّا) (
انسان بايد به غذاى خويش و آفرينش آن بنگرد!•ما آب فراوان از
آسمان فرو ريختيم)
(فَصَبَ عَلَیْهِمْ رَبُّکَ سَوْطَ عَذابٍ) (به همين سبب پرورگارت تازيانه عذاب را بر آنان نواخت!)
ناگفته نماند: صبّ راجع به یک قوم نیست به دلیل
(عَلَیْهِم) که به
عاد و
ثمود و
فرعون راجع است، علی‌هذا اطلاق صبّ به تازیانه عذاب در اثر پی در پی بودن
عذاب آن اقوام است. نظیر این
آیه است آیه
(کُلَّ ما جاءَ اُمَّةً رَسُولُها کَذَّبُوهُ فَاَتْبَعْنا بَعْضَهُمْ بَعْضاً وَ جَعَلْناهُمْ اَحادِیثَ فَبُعْداً لِقَوْمٍ لا یُؤْمِنُونَ) (هر زمان پيامبرى براى
هدایت قومى مى‌آمد، او را تكذيب مى‌كردند؛ و ما اين امّت‌هاى سركش را يكى پس از ديگرى هلاك نموديم، و آنها را خبرهايى قرار داديم؛ كه تنها نامى از آنان باقى ماند. دور باد از
رحمت خدا قومى كه ايمان نمى‌آورند!)
در
نهج البلاغه خطبه ۱۸۱ آمده است: «
«وَ صُبَّتِ السُّیُوفُ عَلَی هَامَاتِهِمْ»»
(...و شمشيرها بر فرقشان مى‌باريد)
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «صبّ»، ج۴، ص۱۰۴-۱۰۳.
