• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فکه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: فکه (قاموس قرآن (جلد ۵))
مقالات مرتبط: فَکِهین (لغات‌قرآن)، فکه (مفردات‌نهج‌البلاغه)، بذله‌گویی، فاکهه (مقالات مرتبط).


فَكِه‌ (به فتح فاء و کسر کاف) از واژگان قرآن کریم به معنای بذله‌گو و متکبر است.


فَكِه‌
[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۰۱.    
[۲] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۳۵۷.    
را بذله‌گو و متکبر گفته‌اند، و آن در صورت اول از فُكاهة (به ضمّ اول) است، كه راغب آن را گفتگوى هم انس‌ها،
[۳] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۴۴.    
و طبرسی مزاح و بذله‌گوئى معنى كرده است.
[۴] طبرسی، مجمع البیان، ج۸، ص۶۷۱.    


(وَ إِذَا انْقَلَبُوا إِلى‌ أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِهِينَ‌)
[۵] مطففین/سوره۸۳، آیه۳۱.    
يعنى: «کفّار (پس از تحقير مؤمنان) چون نزد كسانشان می‌رفتند، شادمان و بذله‌گو می‌رفتند (از اينكه اهل ایمان را تحقير كرده‌اند)».

۱. ↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۰۱.    
۲. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۳۵۷.    
۳. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۴۴.    
۴. ↑ طبرسی، مجمع البیان، ج۸، ص۶۷۱.    
۵. ↑ مطففین/سوره۸۳، آیه۳۱.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فاکهه"، ج۵، ص۲۰۱.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان اخلاقی قرآن | واژه شناسی واژگان سوره مطففین
جعبه ابزار