(إِنَّ الْمُجْرِمِینَ فِی عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ)۷۴(ولى) مجرمان در عذاب دوزخ جاودانه مى مانند.
(لَا یُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَ هُمْ فِیهِ مُبْلِسُونَ)۷۵هرگز عذاب آنان کاسته نمى شود، و در آن جا (از همه چیز) مأیوسند.
(وَ مَا ظَلَمْنَاهُمْ وَ لَٰکِن کَانُوا هُمُ الظَّالِمِینَ)۷۶و مابه آنها ستم نکردیم، آنان خود ستمکار بودند.
(وَ نَادَوْا یَا مَالِکُ لِیَقْضِ عَلَیْنَا رَبُّکَ ۖ قَالَ إِنَّکُم مَّاکِثُونَ)۷۷آنها فریاد مى کشند: «اى مالک دوزخ! (اى کاش) پروردگارت ما را بمیراند (تا آسوده شویم)!» مى گوید: «شما (در این جا) ماندگار هستید.»
(لَقَدْ جِئْنَاکُم بِالْحَقِّ وَ لَٰکِنَّ أَکْثَرَکُمْ لِلْحَقِّ کَارِهُونَ)۷۸ما حق را براى شما آوردیم; ولى بیشتر شما از حق ناخشنود بودید.
(أَمْ أَبْرَمُوا أَمْرًا فَإِنَّا مُبْرِمُونَ)۷۹بلکه آنها تصمیم محکم بر توطئه گرفتند; ما نیزاراده محکمى(درباره آنها) داریم.
(أَمْ یَحْسَبُونَ أَنَّا لَا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَ نَجْوَاهُم ۚ بَلَیٰ وَ رُسُلُنَا لَدَیْهِمْ یَکْتُبُونَ)۸۰آیا آنان مى پندارند که ما اسرار نهانى و سخنان درگوشى آنان را نمى شنویم؟! آرى، فرستادگان [
= فرشتگان] ما نزد آنها هستند و مى نویسند.
(قُلْ إِن کَانَ لِلرَّحْمَٰنِ وَلَدٌ فَأَنَا أَوَّلُ الْعَابِدِینَ)۸۱بگو: «اگر براى خداوند فرزندى بود، من نخستین پرستش کننده او بودم.»
(سُبْحَانَ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا یَصِفُونَ)۸۲منزّه است پروردگار آسمانها و زمین، پروردگار عرش، از آنچه (درباره او) توصیف مى کنند!
(فَذَرْهُمْ یَخُوضُوا وَ یَلْعَبُوا حَتَّیٰ یُلَاقُوا یَوْمَهُمُ الَّذِی یُوعَدُونَ)۸۳آنان را (به حال خود) واگذار تا در باطل غوطهور باشند و سرگرم بازى شوند تا روزى را که به آنها وعده داده شده است ملاقات کنند (و نتیجه کار خود را ببینند)!
(وَ هُوَ الَّذِی فِی السَّمَاءِ إِلَٰهٌ وَ فِی الْأَرْضِ إِلَٰهٌ ۚ وَ هُوَ الْحَکِیمُ الْعَلِیمُ)۸۴او کسى است که هم در آسمان معبود است و هم در زمین; و او حکیم و داناست.
(وَ تَبَارَکَ الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَیْنَهُمَا وَ عِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ)۸۵پر برکت و زوال ناپذیر است کسى که حکومت آسمانها و زمین و آنچه در میان آن دو است از آن اوست; و آگاهى از قیام قیامت نزد اوست و به سوى اوبازگردانده مى شوید.
(وَ لَا یَمْلِکُ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِهِ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَن شَهِدَ بِالْحَقِّ وَ هُمْ یَعْلَمُونَ)۸۶کسانى را که غیر از او مى خوانند اختیار شفاعت ندارند; مگر آنها که شهادت بحق داده اند و بخوبى آگاهند.
(وَ لَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَهُمْ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ ۖ فَأَنَّیٰ یُؤْفَکُونَ)۸۷و اگر از آنها بپرسى چه کسى آنان را آفریده، به یقین مى گویند: خداوند یگانه; پس چگونه (از عبادت او) منحرف مى شوند؟!
(وَ قِیلِهِ یَا رَبِّ إِنَّ هَٰؤُلَاءِ قَوْمٌ لَّا یُؤْمِنُونَ)۸۸و (چگونه از شکایت پیامبر که) مى گوید: «پروردگارا! اینها قومى هستند که ایمان نمى آورند» (غافل مى شوند؟!)
(فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَ قُلْ سَلَامٌ ۚ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ)۸۹پس (اکنون) از آنان روى برگردان و بگو: «سلام بر شما»، امّا بزودى خواهند دانست!
