(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)به‌نام خداوند بخشنده مهربان
(حم)۱حم.
(وَ الْکِتَابِ الْمُبِینِ)۲سوگند به این کتاب روشنگر،
(إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةٍ مُّبَارَکَةٍ ۚ إِنَّا کُنَّا مُنذِرِینَ)۳که ما آن را در شبى پر برکت نازل کردیم; ما همواره انذار کننده بوده ایم.
(فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ)۴در آن شب هر امرى بر اساس حکمت، (الهى) تدبیر مى گردد.
(أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا ۚ إِنَّا کُنَّا مُرْسِلِینَ)۵(نزول قرآن) فرمانى بود از سوى ما; ما (آن را) فرستادیم.
(رَحْمَةً مِّن رَّبِّکَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ)۶رحمتى است از سوى پروردگارت، که او شنونده و داناست.
(رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَیْنَهُمَا ۖ إِن کُنتُم مُّوقِنِینَ)۷(همان) پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، اگر اهل یقین هستید.
(لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ یُحْیِی وَ یُمِیتُ ۖ رَبُّکُمْ وَ رَبُّ آبَائِکُمُ الْأَوَّلِینَ)۸هیچ معبودى جز او نیست; زنده مى کند و مى میراند; او پروردگار شما و پروردگار پدران نخستین شماست.
(بَلْ هُمْ فِی شَکٍّ یَلْعَبُونَ)۹ولى آنها در شکّند و (با حقایق) بازى مى کنند.
(فَارْتَقِبْ یَوْمَ تَأْتِی السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِینٍ)۱۰پس منتظر روزى باش که آسمان دود آشکارى پدید آورد،
(یَغْشَی النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِیمٌ)۱۱که همه مردم را فرا مى گیرد; این عذاب دردناکى است!
(رَّبَّنَا اکْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ)۱۲(آن روز کافران مى گویند:) پروردگارا! عذاب را از ما برطرف کن که ایمان مى آوریم.
(أَنَّیٰ لَهُمُ الذِّکْرَیٰ وَ قَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِینٌ)۱۳چگونه ممکن است متذکّر شوند با این که رسول روشنگر (با معجزات و منطق روشن) به سراغشان آمد!
(ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَ قَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ)۱۴سپس از او روى گردان شدند و گفتند: «او تعلیم یافته اى دیوانه است.»
(إِنَّا کَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِیلًا ۚ إِنَّکُمْ عَائِدُونَ)۱۵ما عذاب را اندکى برطرف مى سازیم، ولى شما (به کارهاى خود) باز مى گردید.
(یَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْکُبْرَیٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ)۱۶در آن روز آنها را با قدرت عظیمى خواهیم گرفت; به یقین ما آنها را مجازات خواهیم کرد.
(وَ لَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَ جَاءَهُمْ رَسُولٌ کَرِیمٌ)۱۷ما پیش از اینها قوم فرعون را آزمودیم و پیامبر بزرگوارى به سراغشان آمد.
(أَنْ أَدُّوا إِلَیَّ عِبَادَ اللَّهِ ۖ إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ)۱۸(و به آنان گفت: امورِ) بندگان خدا را به من واگذارید که من فرستاده امینى براى شما هستم.
