(وَ تَرَاهُمْ یُعْرَضُونَ عَلَیْهَا خَاشِعِینَ مِنَ الذُّلِّ یَنظُرُونَ مِن طَرْفٍ خَفِیٍّ ۗ وَ قَالَ الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ الْخَاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَ أَهْلِیهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ ۗ أَلَا إِنَّ الظَّالِمِینَ فِی عَذَابٍ مُّقِیمٍ)۴۵و آنها را مى بینى که بر آتش عرضه مى شوند در حالى که از شدّت ذلّت سرافکنده اند و زیر چشمى (به آن) نگاه مى کنند; وکسانى که ایمان آورده اند مى گویند: «زیانکاران واقعى آنانند که سرمایه وجود خود و خانواده خویش را در روز قیامت از دست داده اند; آگاه باشید که ستمکاران (آن روز) در عذاب دائم هستند!»
(وَ مَا کَانَ لَهُم مِّنْ أَوْلِیَاءَ یَنصُرُونَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ ۗ وَ مَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن سَبِیلٍ)۴۶آنها جز خدا سرپرست و یاورى ندارند که یاریشان کنند;و هر کس را خدا گمراه سازد، هیچ راه نجاتى براى او نیست.
(اسْتَجِیبُوا لِرَبِّکُم مِّن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ یَوْمٌ لَّا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ ۚ مَا لَکُم مِّن مَّلْجَإٍ یَوْمَئِذٍ وَ مَا لَکُم مِّن نَّکِیرٍ)۴۷اجابت کنید دعوت پروردگار خود را پیش از آن که روزى فرا رسد که هیچ چیز مانع آن در برابر اراده خدا نیست; و در آن روز، نه پناهگاهى دارید و نه مدافعى.
(فَإِنْ أَعْرَضُوا فَمَا أَرْسَلْنَاکَ عَلَیْهِمْ حَفِیظًا ۖ إِنْ عَلَیْکَ إِلَّا الْبَلَاغُ ۗ وَ إِنَّا إِذَا أَذَقْنَا الْإِنسَانَ مِنَّا رَحْمَةً فَرِحَ بِهَا ۖ وَ إِن تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ فَإِنَّ الْإِنسَانَ کَفُورٌ)۴۸و اگر (از آیین تو) روى گردان شوند (غمگین مباش)،ما تو را حافظ آنان (و مأمور اجبارشان) قرار نداده ایم; وظیفه تو تنها ابلاغ است. و هنگامى که ما رحمتى از سوى خود به انسان بچشانیم به آن دلخوش مى شود، و اگر بلایى بخاطر اعمالى که انجام داده اند به آنها رسد (به ناسپاسى مى پردازند، چرا که) انسان بسیار ناسپاس است.
(لِّلَّهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ۚ یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ ۚ یَهَبُ لِمَن یَشَاءُ إِنَاثًا وَ یَهَبُ لِمَن یَشَاءُ الذُّکُورَ)۴۹مالکیّت و حاکمیّت آسمانها و زمین از آن خداست; هر چه را بخواهد مى آفریند; به هرکس اراده کند دختر مى بخشد و به هر کس بخواهد پسر،
(أَوْ یُزَوِّجُهُمْ ذُکْرَانًا وَ إِنَاثًا ۖ وَ یَجْعَلُ مَن یَشَاءُ عَقِیمًا ۚ إِنَّهُ عَلِیمٌ قَدِیرٌ)۵۰یا (اگر بخواهد) پسر و دختر ـ هر دو ـ را به آنان مى دهد، و هر کس را بخواهد عقیم مى گذارد; زیرا که او دانا و تواناست.
(وَ مَا کَانَ لِبَشَرٍ أَن یُکَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْیًا أَوْ مِن وَرَاءِ حِجَابٍ أَوْ یُرْسِلَ رَسُولًا فَیُوحِیَ بِإِذْنِهِ مَا یَشَاءُ ۚ إِنَّهُ عَلِیٌّ حَکِیمٌ)۵۱و امکان ندارد خدا با هیچ انسانى سخن بگوید، مگر از راه وحى یا از پشت حجابى (همچون ایجاد صوت)، یا رسولى [
= فرشته اى] مى فرستد و به فرمان خود آنچه را بخواهد وحى مى کند; چرا که او بلند مقام و حکیم است.
