وهب (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَهَب (به فتح واو و هاء) و
هِبَة (به کسر هاء و فتح باء) از
واژگان قرآن کریم به معنای بخشیدن و دادن به غیر
عوض است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات
قرآن به کار رفته است؛ مانند: وَهّاب (به فتح واو و‌هاء مشدده) از
اسماء حسنی به معنای بسیار عطا کننده.
وَهَب و
هِبَة به معنای بخشیدن و دادن به غیر عوض است. در
مفردات می‌گوید: «الْهِبَةُ ان تجعل ملکک لغیرک بغیر عوض».
(الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی وَهَبَ لِی عَلَی الْکِبَرِ اِسْماعِیلَ وَ اِسْحاقَ) «حمد خدا را که در پیری
اسماعیل و
اسحق را به من عطا فرمود.»
وَهّاب (به فتح واو و هاء مشدده) از اسماء حسنی به معنای بسیار عطا کننده است. این واژه سه بار در
قرآن مجید آمده است.
(وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً اِنَّکَ اَنْتَ الْوَهَّابُ) (از سوى خود، رحمتى بر ما ببخش، زيرا تو بخشنده‌اى!)
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «وهب»، ج۷، ص۲۵۵.
