• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

علی - به فتح عین (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: اعلی (مقالات مرتبط).
دیگر کاربردها: علی (ابهام‌زدایی).


عَلِىّ (به فتح عین و کسر لام) یکی از مفردات به کار رفته در قرآن کریم به معنای بسيار برتر و بسيار رفيع القدر است.



عَلِىّ: بسيار برتر و بسيار رفيع القدر است. و آن صیغه مبالغه است.


عَلِىّ جمعا يازده بار در قرآن مجید آمده است.
هشت بار در وصف خدای تعالی، مثل‌: (وَ لا يَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِيُ‌ الْعَظِيمُ‌).
يكدفعه درباره قرآن‌: (وَ إِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتابِ لَدَيْنا لَعَلِيٌ‌ حَكِيمٌ‌).
و يكبار در وصف نام نيك يا شریعت پیامبران‌: (وَ وَهَبْنا لَهُمْ مِنْ رَحْمَتِنا وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ‌ عَلِيًّا).
و يكبار درباره مكان ادریس (علیه‌السّلام): (إِنَّهُ كانَ صِدِّيقاً نَبِيًّا • وَ رَفَعْناهُ مَكاناً عَلِيًّا) درباره اين آيه در «درس- ادریس» صحبت شده است.


اهل لغت آنرا در علوّ مقام و علوّ مكان هر دو گفته‌اند ولى ظهور همه آيات در علوّ مقام است، غير از آیه فوق.
راغب گفته: معنى‌ هُوَ الْعَلِيُ‌ الْكَبِيرُ آنست كه برتر است از اينكه وصف واصفين بلكه علم عارفين باو احاطه كند.
در مجمع آمده: علىّ در اصل از علوّ است؛ خداى سبحان بوسيله اقتدار و نفوذ سلطان برتر و بالاتر است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۳۸.    
۲. بقره/سوره۲، آیه۲۵۵.    
۳. زخرف/سوره۴۳، آیه۴.    
۴. مریم/سوره۱۹، آیه۵۰.    
۵. مریم/سوره۱۹، آیه۵۷.    
۶. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۸۳.    
۷. طبرسی، مجمع البیان، ج۲، ص۱۶۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "علی"، ج۵، ص۳۸.    






جعبه ابزار