(وَ أَنذِرْهُمْ یَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِیَ الْأَمْرُ وَ هُمْ فِی غَفْلَةٍ وَ هُمْ لَا یُؤْمِنُونَ)۳۹آنان را از روز حسرت [
=روز رستاخیز که براى همه مایه تأسف است ] بترسان، در آن هنگام که همه چیز پایان مى یابد; ولى (امروز) آنها در غفلتند و ایمان نمى آورند.
(إِنَّا نَحْنُ نَرِثُ الْأَرْضَ وَ مَنْ عَلَیْهَا وَ إِلَیْنَا یُرْجَعُونَ)۴۰ما، زمین و تمام کسانى را که روى آن هستند، به ارث مى بریم; و همگى به سوى ما بازگردانده مى شوند.
(وَ اذْکُرْ فِی الْکِتَابِ إِبْرَاهِیمَ ۚ إِنَّهُ کَانَ صِدِّیقًا نَّبِیًّا)۴۱در این کتاب، ابراهیم را یاد کن، که او پیامبرى بسیار راستگو بود.
(إِذْ قَالَ لِأَبِیهِ یَا أَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ مَا لَا یَسْمَعُ وَ لَا یُبْصِرُ وَ لَا یُغْنِی عَنکَ شَیْئًا)۴۲هنگامى که به پدرش گفت: «اى پدر! چرا چیزى را مى پرستى که نه مى شنود، و نه مى بیند، و نه هیچ نیازى را از تو برطرف مى سازد؟!
(یَا أَبَتِ إِنِّی قَدْ جَاءَنِی مِنَ الْعِلْمِ مَا لَمْ یَأْتِکَ فَاتَّبِعْنِی أَهْدِکَ صِرَاطًا سَوِیًّا)۴۳اى پدر! دانشى براى من آمده که براى تو نیامده است; بنابراین از من پیروى کن، تا تو را به راه راست هدایت کنم.
(یَا أَبَتِ لَا تَعْبُدِ الشَّیْطَانَ ۖ إِنَّ الشَّیْطَانَ کَانَ لِلرَّحْمَٰنِ عَصِیًّا)۴۴اى پدر! شیطان را پرستش مکن، که شیطان نسبت به خداوند رحمان،نافرمان بود.
(یَا أَبَتِ إِنِّی أَخَافُ أَن یَمَسَّکَ عَذَابٌ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ فَتَکُونَ لِلشَّیْطَانِ وَلِیًّا)۴۵اى پدر! من ازاین مى ترسم که ازسوى خداوند رحمان عذابى به تو رسد، در نتیجه از دوستان شیطان باشى!»
(قَالَ أَ رَاغِبٌ أَنتَ عَنْ آلِهَتِی یَا إِبْرَاهِیمُ ۖ لَئِن لَّمْ تَنتَهِ لَأَرْجُمَنَّکَ ۖ وَ اهْجُرْنِی مَلِیًّا )۴۶گفت: «اى ابراهیم! آیا تو از معبودهاى من روى گردانى؟! اگر (از این کار) دست برندارى، تو را سنگسار مى کنم. و براى مدتى طولانى از من دور شو!»
(قَالَ سَلَامٌ عَلَیْکَ ۖ سَأَسْتَغْفِرُ لَکَ رَبِّی ۖ إِنَّهُ کَانَ بِی حَفِیًّا )۴۷(ابراهیم) گفت: «سلام بر تو! من بزودى از پروردگارم براى تو آمرزش مى طلبم; چرا که او همواره نسبت به من مهربان بوده است.
(وَ أَعْتَزِلُکُمْ وَ مَا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَ أَدْعُو رَبِّی عَسَیٰ أَلَّا أَکُونَ بِدُعَاءِ رَبِّی شَقِیًّا)۴۸و از شما، و آنچه غیر خدا مى خوانید، کناره گیرى مى کنم; و پروردگارم را مى خوانم; و امیدوارم در خواندن پروردگارم محروم و بى پاسخ نمانم!»
(فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَ مَا یَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ یَعْقُوبَ ۖ وَ کُلًّا جَعَلْنَا نَبِیًّا)۴۹هنگامى که از آنان و آنچه غیر خدا مى پرستیدند کناره گیرى کرد، ما اسحاق و یعقوب را به او بخشیدیم; و هر یک را پیامبرى (بزرگ) قرار دادیم.
(وَ وَهَبْنَا لَهُم مِّن رَّحْمَتِنَا وَ جَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِیًّا)۵۰و از رحمت خود به آنان عطا کردیم; و براى آنها نام نیک و مقام برجسته اى (در میان همه امّتها) قرار دادیم.
(وَ اذْکُرْ فِی الْکِتَابِ مُوسَیٰ ۚ إِنَّهُ کَانَ مُخْلَصًا وَ کَانَ رَسُولًا نَّبِیًّا)۵۱و در این کتاب از موسى یادکن، که او خالص شده و رسول و پیامبر (والامقامى) بود.
