مَسْک (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَسْک (به فتح میم و سکون سین) و
إمْساک (به همزه مکسور و سکون میم) از
واژگان قرآن کریم به معنای گرفتن و نگاه داشتن است. مشتقات این واژه که در آیات قرآن آمده عبارتند از:
تَمْسيک (به فتح تاء و سکون میم) به معناى گرفتن و چنگ زدن،
اِسْتِمْساک به معناى چنگ زدن و قصد نگاه داشتن است.
مَسْک و
اِمْساک به معنى گرفتن و نگاه داشتن است. ايضا
تَمْسيک كه به معنى گرفتن و چنگ زدن است. بخل را از آن إمساک گويند كه منع كردن و نگاه داشتن مال از ديگران است.
(وَ الَّذِينَ يُمَسِّكُونَ بِالْكِتابِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ إِنَّا لا نُضِيعُ أَجْرَ الْمُصْلِحِينَ) «آنان كه به كتاب چنگ می‌زنند و آن را حفظ كرده و به آن عمل می‌كنند و نماز به پا می‌دارند ما اجر مصلحان را تباه نمی‌كنيم.»
(أَمَّنْ هذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ) «كيست آن كه به شما روزى دهد اگر خدا روزى خود را منع كند.»
(وَ لا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوافِرِ ...) «علقه‌هاى زنان كافر را نگاه نداريد زنان كافر را رها كنيد.»
مراد از «عصم» زوجيّت‌ها است.
اِسْتمساک به معنى چنگ زدن و قصد نگاه داشتن است.
(فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِي أُوحِيَ إِلَيْكَ) «به آنچه به تو وحى شد چنگ بزن.»
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «مسک»، ج۶، ص۲۵۸.
