رغب (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَغَب (به فتح راء و غین) از
واژگان قرآن کریم است. رغب چون با «فى» و «الى» باشد معناى دوست داشتن، مايل بودن و حريص بودن می‌دهد و اگر با «عن» باشد معنى اعراض و كناره‌گيرى و بى‌اعتنائى می‌دهد.
رَغَب : اصل رغبت به معنى وسعت است گويند «رَغِبَ الشَّيْ‌ءُ: اتَّسَعَ»
رغب چون با «فى» و «الى» باشد معناى دوست داشتن، مايل بودن و حريص بودن می‌دهد مثل
(إِنَّا إِلَى اللَّهِ راغِبُونَ) (فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ • وَ إِلى رَبِّكَ فَارْغَبْ) و چون با «عن» باشد معنى اعراض و كناره‌گيرى و بى‌اعتنائى می‌دهد نحو
(وَ مَنْ يَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ إِبْراهِيمَ إِلَّا مَنْ سَفِهَ نَفْسَهُ) (قالَ أَ راغِبٌ أَنْتَ عَنْ آلِهَتِي يا إِبْراهِيمُ) كه هر دو به معنى اعراض و بى اعتنائى است.
(وَ يَدْعُونَنا رَغَباً وَ رَهَباً) جوهری رغب (مثل فرس) را رغبت گفته
طبرسی فرموده: ما را می‌خواندند براى رغبت در
ثواب و
خوف از
عذاب و در
قاموس و
اقرب به معنى ابتهال آمده است.
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رغب»، ج۳، ص۱۰۷.
