رَغْب (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَغْب (به فتح راء و سکون غین) از
واژگان قرآن کریم به معناى
وسعت است.
رَغْب اگر با «فى» و «الى» باشد معناى
دوست داشتن، مايل بودن و
حریص بودن می‌دهد.
اگر با «عن» باشد معناى
اعراض و كناره‌گيرى می‌دهد.
مشتقات
رَغْب که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
راغِبُونَ (به کسر غین) به معنای طلبیدن،
فَارْغَبْ (به فتح فاء، غین و سکون راء) به معنای توجه کن،
يَرْغَبُ عَنْ (به فتح یاء، غین و سکون راء) به معنای اعراض و روی گردانی،
راغِبٌ ... عَنْ (به کسر غین) به معنای اعراض و روی گردانی،
رَغَباً (به فتح راء و غین) به معنای بیم آمده است.
رَغْب اصل رغبت به معنى
وسعت است.
گويند «
رَغِبَ الشَّيْ‌ءُ: اتَّسَعَ»
رغب اگر با «فى» و «الى» باشد معناى دوست داشتن، مايل بودن و
حریص بودن می‌دهد.
اگر با «عن» باشد معنى اعراض، كناره‌گيرى و بى‌اعتنایى می‌دهد.
جوهری رغب (مثل فرس) را رغبت گفته است.
طبرسی فرموده: براى رغبت در
ثواب و
خوف از
عذاب ما را می‌خواندند.
در
قاموس و
اقرب به معنى
ابتهال آمده است.
به مواردی از
رَغَب که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
مثل
(إِنَّا إِلَى اللَّهِ راغِبُونَ) (و ما تنها رضاى
خدا را مى‌طلبيم براى آن‌ها بهتر بود)
(فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ وَ إِلى رَبِّكَ فَارْغَبْ) (پس هنگامى كه از مهمّى فارغ مى‌شوى به مهمّ ديگرى پرداز، و به سوى
پروردگارت توجّه كن.)
(وَ مَنْ يَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ إِبْراهِيمَ إِلَّا مَنْ سَفِهَ نَفْسَهُ) (جز افراد سفيه و نادان، چه كسى از
آیین ابراهیم، كه آيين پاكى و يگانه‌پرستى است روى‌گردان خواهد شد؟!)
در این آیه به معناى اعراض و بى اعتنایى است.
(قالَ أَ راغِبٌ أَنْتَ عَنْ آلِهَتِي يا إِبْراهِيمُ) (گفت: «اى ابراهيم! آيا تو از معبودهاى من روى‌گردانى؟!)
در این آیه به معناى اعراض و بى اعتنایى است.
(وَ يَدْعُونَنا رَغَباً وَ رَهَباً) (و از روى بيم و اميد ما را مى‌خواندند)
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رغب»، ج۳، ص۱۰۷.
