(فَکُلِی وَ اشْرَبِی وَ قَرِّی عَیْنًا ۖ فَإِمَّا تَرَیِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَدًا فَقُولِی إِنِّی نَذَرْتُ لِلرَّحْمَٰنِ صَوْمًا فَلَنْ أُکَلِّمَ الْیَوْمَ إِنسِیًّا)۲۶پس (از این غذاى لذیذ و آب گوارا) بخور و بنوش; و چشمت (به فرزندت) روشن باد! و هرگاه کسى از انسانها را دیدى، (با اشاره) بگو: من براى خداوند رحمان روزه اى نذر کرده ام; بنابراین امروز با هیچ انسانى سخن نمى گویم. (و بدان که این نوزاد از تو دفاع خواهد کرد.)»
(فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَهَا تَحْمِلُهُ ۖ قَالُوا یَا مَرْیَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَیْئًا فَرِیًّا)۲۷(مریم) در حالى که او را در آغوش گرفته بود، وى را نزد قومش آورد; گفتند: «اى مریم! کار بسیار عجیب و بدى انجام دادى!
(یَا أُخْتَ هَارُونَ مَا کَانَ أَبُوکِ امْرَأَ سَوْءٍ وَ مَا کَانَتْ أُمُّکِ بَغِیًّا)۲۸اى خواهر هارون! نه پدرت مرد بدى بود، و نه مادرت زن بدکــاره اى!»
(فَأَشَارَتْ إِلَیْهِ ۖ قَالُوا کَیْفَ نُکَلِّمُ مَن کَانَ فِی الْمَهْدِ صَبِیًّا)۲۹(مریم) به او اشاره کرد; گفتند: «چگونه با کودکى که در گاهواره است سخن بگوییم؟!»
(قَالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتَانِیَ الْکِتَابَ وَ جَعَلَنِی نَبِیًّا)۳۰(ناگهان عیسى زبان به سخن گشود و) گفت: «من بنده خدایم; او کتاب آسمانى به من داده; و مرا پیامبر قرار داده است.
(وَ جَعَلَنِی مُبَارَکًا أَیْنَ مَا کُنتُ وَ أَوْصَانِی بِالصَّلَاةِ وَ الزَّکَاةِ مَا دُمْتُ حَیًّا)۳۱و هر جا که باشم مرا وجودى پربرکت قرار داده; و تا زمانى که زنده ام، مرا به نماز و زکات توصیه کرده است.
(وَ بَرًّا بِوَالِدَتِی وَ لَمْ یَجْعَلْنِی جَبَّارًا شَقِیًّا)۳۲و مرا نسبت به مادرم نیکوکار قرار داده; و جبّار و عصیانگر قرار نداده است.
(وَ السَّلَامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدتُّ وَ یَوْمَ أَمُوتُ وَ یَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا)۳۳و سلام (خدا) بر من، روزى که متولّد شدم، و روزى که مى میرم، و روزى که زنده برانگیخته خواهم شد!»
(ذَٰلِکَ عِیسَی ابْنُ مَرْیَمَ ۚ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِی فِیهِ یَمْتَرُونَ)۳۴این است عیسى پسر مریم; گفتار حقّى که در آن تردید مى کنند.
(مَا کَانَ لِلَّهِ أَن یَتَّخِذَ مِن وَلَدٍ ۖ سُبْحَانَهُ ۚ إِذَا قَضَیٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ کُن فَیَکُونُ)۳۵هرگز براى خدا شایسته نبود که فرزندى اختیار کند; منزّه است او! هرگاه امرى را اراده کند، تنها به آن مى گوید: «موجود باش!» بى درنگ موجود مى شود.
(وَ إِنَّ اللَّهَ رَبِّی وَ رَبُّکُمْ فَاعْبُدُوهُ ۚ هَٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیمٌ)۳۶و (عیسى گفت:) خداوند، پروردگار من و پروردگار شماست; او را پرستش کنید; این است راه راست.
(فَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ مِن بَیْنِهِمْ ۖ فَوَیْلٌ لِّلَّذِینَ کَفَرُوا مِن مَّشْهَدِ یَوْمٍ عَظِیمٍ)۳۷ولى (بعد از او) گروههایى از میان آنها اختلاف کردند; پس واى به حال کسانى که کافر شدند از حضور روز بزرگ (رستاخیز)!
(أَسْمِعْ بِهِمْ وَ أَبْصِرْ یَوْمَ یَأْتُونَنَا ۖ لَٰکِنِ الظَّالِمُونَ الْیَوْمَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ)۳۸روزى که نزد ما مى آیند، چه گوشهاى شنوا و چه چشمهاى بینایى پیدا مى کنند! ولى این ستمکاران امروز در گمراهى آشکارند.
