إِمّا (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

إِمّا (به کسر الف و تشدید میم) از واژگان قرآن کریم و دارای معانی شکّ، ابهام، تخییر، اباحه و تفصیل است.

---

إِمّا پنج معنى‌ دارد: شک، ابهام، تخيير، اباحه و تفصيل.

---

به مواردی از إِمّا که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - اِمَّا (آیه ۱ سوره توبه)

(وَ آخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِاَمْرِ اللَّهِ‌ اِمَّا یُعَذِّبُهُمْ وَ اِمَّا یَتُوبُ عَلَیْهِمْ)
«وضع و آینده آن‌ها مبهم است یا خدا عذاب می‌کند و یا می‌بخشد»

۲.۲ - اِمَّا (آیه ۸۶ سوره کهف)

(اِمَّا اَنْ تُعَذِّبَ وَ اِمَّا اَنْ تَتَّخِذَ فِیهِمْ حُسْناً)
«اختیار داری خواه عذاب بکنی و خواه نیکو رفتار نمایی»

۲.۳ - اِمَّا (آیه ۳ سوره انسان)

(هَدَیْناهُ السَّبِیلَ‌ اِمَّا شاکِراً وَ اِمَّا کَفُوراً)
(ما راه را به او نشان داديم، خواه شاكر باشد و پذيرا گردد يا ناسپاس.)

---