• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۳۰۶ قرآن کریم سوره مریم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



(یَا یَحْیَیٰ خُذِ الْکِتَابَ بِقُوَّةٍ ۖ وَ آتَیْنَاهُ الْحُکْمَ صَبِیًّا)۱۲
اى یحیى! کتاب الهى را باقوّت بگیر. و ما در کودکى فرمان (نبوت) به او دادیم!



(وَ حَنَانًا مِّن لَّدُنَّا وَ َ زَکَاةً ۖ وَ کَانَ تَقِیًّا)۱۳
و محبت و پاکى (روح) از ناحیه خود به او بخشیدیم، و او پرهیزگار بود!



(وَ بَرًّا بِوَالِدَیْهِ وَ لَمْ یَکُن جَبَّارًا عَصِیًّا)۱۴
و نسبت به پدر و مادرش نیکوکار بود; و جبّار (و متکبّر) و عصیانگر نبود.



(وَ سَلَامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَ یَوْمَ یَمُوتُ وَ یَوْمَ یُبْعَثُ حَیًّا)۱۵
سلام بر او، روزى که تولّد یافت،و روزى که مى میرد، و روزى که زنده برانگیخته مى شود!



(وَ اذْکُرْ فِی الْکِتَابِ مَرْیَمَ إِذِ انتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِهَا مَکَانًا شَرْقِیًّا)۱۶
و مریم را در این کتاب یاد کن، آن هنگام که از خانواده اش در ناحیه شرقى (بیت المقدس) کناره گرفت;



(فَاتَّخَذَتْ مِن دُونِهِمْ حِجَابًا فَأَرْسَلْنَا إِلَیْهَا رُوحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرًا سَوِیًّا)۱۷
و میان خود و آنان حجابى افکند. (تا خلوتگاهش از هر نظر براى عبادت آماده باشد). در این هنگام، ما روح (و فرشته مقرب) خود را به سوى او فرستادیم; و او در شکل انسانى بى عیب و نقص، بر مریم ظاهر شد.



(قَالَتْ إِنِّی أَعُوذُ بِالرَّحْمَٰنِ مِنکَ إِن کُنتَ تَقِیًّا)۱۸
(مریم سخت ترسید و) گفت: «اگر خدا ترس هستى، من از تو، به خداى رحمان پناه مى برم».



(قَالَ إِنَّمَا أَنَا رَسُولُ رَبِّکِ لِأَهَبَ لَکِ غُلَامًا زَکِیًّا)۱۹
گفت: «من تنها فرستاده پروردگار توام; (آمده ام) تا پسر پاکیزه اى به تو ببخشم.»



(قَالَتْ أَنَّیٰ یَکُونُ لِی غُلَامٌ وَ لَمْ یَمْسَسْنِی بَشَرٌ وَ لَمْ أَکُ بَغِیًّا)۲۰
گفت: «چگونه ممکن است پسرى براى من باشد؟! در حالى که تاکنون انسانى با من تماس نداشته، و زن آلوده اى نبوده ام!»



(قَالَ کَذَٰلِکِ قَالَ رَبُّکِ هُوَ عَلَیَّ هَیِّنٌ ۖ وَ لِنَجْعَلَهُ آیَةً لِّلنَّاسِوَ رَحْمَةً مِّنَّا ۚ وَ کَانَ أَمْرًا مَّقْضِیًّا)۲۱
گفت: «این گونه پروردگارت فرموده: این کار بر من آسان است. (ما او را مى آفرینیم) تا او را براى مردم نشانه اى قرار دهیم;و رحمتى باشد از سوى ما; و این امرى است پایان یافته (و گفتگو ندارد).»



۞ (فَحَمَلَتْهُ فَانتَبَذَتْ بِهِ مَکَانًا قَصِیًّا)۲۲
سرانجام (مریم) به او [= عیسى] باردار شد; و او را به نقطه دور دستى برد.



(فَأَجَاءَهَا الْمَخَاضُ إِلَیٰ جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ یَا لَیْتَنِی مِتُّ قَبْلَ هَٰذَا وَ کُنتُ نَسْیًا مَّنسِیًّا)۲۳
درد زایمان او را به کنار تنه درخت خرمایى کشاند; (آن قدر ناراحت شد که) گفت: «اى کاش پیش از این مرده بودم، و کاملاً فراموش شده بودم!»



(فَنَادَاهَا مِن تَحْتِهَا أَلَّا تَحْزَنِی قَدْ جَعَلَ رَبُّکِ تَحْتَکِ سَرِیًّا)۲۴
ناگهان از طرف پایین پایش او را صدا زد که: «غمگین مباش! پروردگارت زیر پاى تو چشمه آبى (گوارا) قرار داده است.



(وَ هُزِّی إِلَیْکِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُسَاقِطْ عَلَیْکِ رُطَبًا جَنِیًّا)۲۵
و این تنه نخل را به طرف خود تکان ده، تا رطب تازه اى بر تو فرو ریزد.




جعبه ابزار