• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۲۹۰ قرآن کریم سوره اسراء

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



(وَ إِن کَادُوا لَیَسْتَفِزُّونَکَ مِنَ الْأَرْضِ لِیُخْرِجُوکَ مِنْهَا ۖ وَ إِذًا لَّا یَلْبَثُونَ خِلَافَکَ إِلَّا قَلِیلًا )۷۶
و نزدیک بود (با نیرنگ و توطئه) جایگاه تو را در این سرزمین سست ساخته، تا از آن بیرونت کنند; و هر گاه چنین مى کردند، (گرفتار مجازات سخت الهى شده، و)پس از تو، جز مدّت کمى باقى نمى ماندند.


(سُنَّةَ مَن قَدْ أَرْسَلْنَا قَبْلَکَ مِن رُّسُلِنَا ۖ وَ لَا تَجِدُ لِسُنَّتِنَا تَحْوِیلًا)۷۷
این سنّت (ما در مورد) پیامبرانى است که پیش از تو فرستادیم; و هرگز براى سنّت ما تغییر و دگرگونى نخواهى یافت.


(أَقِمِ الصَّلَاةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلَیٰ غَسَقِ اللَّیْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ ۖ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کَانَ مَشْهُودًا)۷۸
نماز را از زوال خورشید [= هنگام ظهر] تا نهایت تاریکى شب [= نیمه شب ] برپادار; و همچنین قرآن فجر [= نماز صبح ] را; چرا که قرآن فجر، مشهود (فرشتگان شب و روز) است.


(وَ مِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَّکَ عَسَیٰ أَن یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقَامًا مَّحْمُودًا)۷۹
و پاسى از شب را از خواب برخیز، و قرآن (و نماز) بخوان. این یک وظیفه اضافى براى توست; امید است پروردگارت تو را به مقامى در خورِ ستایش برساند.


(وَ قُل رَّبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَ اجْعَل لِّی مِن لَّدُنکَ سُلْطَانًا نَّصِیرًا)۸۰
و بگو: «پروردگارا! مرا (در هر کار،) با صداقت وارد کن، و با صداقت خارج ساز; و از سوى خود، حجّتى یارى کننده برایم قرار ده.»


(وَ قُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْبَاطِلُ ۚ إِنَّ الْبَاطِلَ کَانَ زَهُوقًا)۸۱
و بگو: «حق آمد، و باطل نابود شد; زیرا باطل نابود شدنى است.»


(وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ ۙ وَ لَا یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلَّا خَسَارًا)۸۲
و از قرآن، آنچه شفا و رحمت براى مؤمنان است، نازل مى کنیم; ولى ستمکاران را جز خسران (و زیان) نمى افزاید.


(وَ إِذَا أَنْعَمْنَا عَلَی الْإِنسَانِ أَعْرَضَ وَ نَأَیٰ بِجَانِبِهِ ۖ وَ إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ کَانَ یَئُوسًا)۸۳
هنگامى که به انسان (مغرور) نعمت مى بخشیم، (از حق) روى مى گرداند و متکبرانه دور مى شود; و هنگامى که بدى به او مى رسد،(از همه چیز) مأیوس مى گردد.


(قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلَیٰ شَاکِلَتِهِ فَرَبُّکُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَیٰ سَبِیلًا)۸۴
بگو: «هر کس طبق روش (و خلق و خوى) خود عمل مى کند; و پروردگارتان کسانى را که راهشان هدایت بخش تر است، بهتر مى شناسد.»


(وَ یَسْأَلُونَکَ عَنِ الرُّوحِ ۖ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّی وَ مَا أُوتِیتُم مِّنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِیلًا)۸۵
واز تو درباره «روح» سؤال مى کنند، بگو: «روح از فرمان پروردگار من است; و از علم و دانش، جز اندکى به شما داده نشده است.»


(وَ لَئِن شِئْنَا لَنَذْهَبَنَّ بِالَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَکَ بِهِ عَلَیْنَا وَکِیلًا )۸۶
و اگر بخواهیم، آنچه را بر تو وحى فرستاده ایم، از یادت مى بریم; سپس کسى را نمى یابى که در برابر ما، از تو دفاع کند;




جعبه ابزار