گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِیئَتْ وُجُوهُ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ قِیلَ هَٰذَا الَّذِی کُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ)۲۷هنگامى که آن (وعده الهى) را از نزدیک مى بینند، صورت کافران زشت و سیاه مى گردد، و (به آنها) گفته مى شود: «این همان چیزى است که تقاضاى آن را داشتید!»
(قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَهْلَکَنِیَ اللَّهُ وَ مَن مَّعِیَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَن یُجِیرُ الْکَافِرِینَ مِنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ)۲۸بگو: «به من خبر دهید اگر خداوند مرا و کسانى را که با من هستند هلاک کند، یا ما را مورد رحمت قرار دهد، چه کسى کافران را از عذاب دردناک پناه مى دهد؟!»
(قُلْ هُوَ الرَّحْمَٰنُ آمَنَّا بِهِ وَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْنَا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ)۲۹و: «او خداوند رحمان است، ما به او ایمان آورده و تنها بر او توکّل کرده ایم; و بزودى مى دانید چه کسى در گمراهى آشکار است!»
(قُلْ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُکُمْ غَوْرًا فَمَن یَأْتِیکُم بِمَاءٍ مَّعِینٍ)۳۰بگو: «به من خبر دهید اگر آبهاى (سرزمین) شما در من - به فتح میم (مفردات‌قرآن)زمین فرو رود، چه کسى آب جارى و گوارا در دسترس شما قرار مى دهد؟!»
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)به‌نام خداوند بخشنده مهربان
(ن ۚ وَ الْقَلَمِ وَ مَا یَسْطُرُونَ)۱ن، سوگند به قلم و آنچه مى نویسند،
(مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّکَ بِمَجْنُونٍ)۲که به لطف و نعمت پروردگارت تو مجنون نیستى،
(وَ إِنَّ لَکَ لَأَجْرًا غَیْرَ مَمْنُونٍ)۳و براى تو پاداشى بزرگ و همیشگى است.
(وَ إِنَّکَ لَعَلَیٰ خُلُقٍ عَظِیمٍ)۴و تو اخلاق عظیم و برجسته اى دارى.
(فَسَتُبْصِرُ وَ یُبْصِرُونَ)۵و بزودى تو مى بینى و آنان نیز مى بینند،
(بِأَییِّکُمُ الْمَفْتُونُ)۶که کدام یک از شما مجنونید!
(إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِیلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ)۷به یقین پروردگارت بهتر از هر کس مى داند چه کسى از راه او گمراه شده، و نیز از هدایت یافتگان بهتر آگاه است.
(فَلَا تُطِعِ الْمُکَذِّبِینَ)۸حال که چنین است از تکذیب کنندگان اطاعت مکن
(وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَیُدْهِنُونَ)۹آنها دوست دارند (در مورد انحراف از حق) نرمش نشان دهى تا آنها (هم) نرمش نشان دهند.
(وَ لَا تُطِعْ کُلَّ حَلَّافٍ مَّهِینٍ)۱۰و از کسى که سوگند یاد مى کند و پست است اطاعت مکن.
(هَمَّازٍ مَّشَّاءٍ بِنَمِیمٍ)۱۱کسى که بسیار عیبجو و سخن چین است،
(مَّنَّاعٍ لِّلْخَیْرِ مُعْتَدٍ أَثِیمٍ)۱۲و بسیار مانع کار خیر، و متجاوز و گناهکار است;
(عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِکَ زَنِیمٍ)۱۳علاوه بر این کینه توز و بدنام است.
(أَن کَانَ ذَا مَالٍ وَ بَنِینَ)۱۴مبادا بخاطر مال و فرزندان فراوانش (از او پیروى کنى)!
(إِذَا تُتْلَیٰ عَلَیْهِ آیَاتُنَا قَالَ أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ)۱۵(در حالى که) هرگاه که آیات ما بر او خوانده شود مى گوید: «اینها افسانه هاى پیشینیان است.»
