• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نَمَم‌ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: نَمَم‌ (قاموس قرآن (جلد ۷))
مقالات مرتبط: نَمیمٍ‌ (لغات‌قرآن)، وَشْی (مفردات‌نهج‌البلاغه)، سخن‌چینی.


نَمَم‌ (به فتح نون و میم) یا نَمّ (به فتح نون و میم مشدد) از واژگان قرآن کریم به معنای سخن‌چینی است. این واژه فقط یکبار در قرآن ذکر شده است. اسم این واژه در قرآن به صورت نَمیم (به فتح نون) آمده است.


نَمّ
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۷، ص۱۱۴-۱۱۵.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۸۲۵.    
[۳] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۱۸۰.    
به معنی سخن‌چینی است نمیم و نمیمه اسم است از آن.

(وَ لا تُطِعْ كُلَّ حَلّافٍ مَّهينٍ • هَمّازٍ مَّشّاء بِنَميمٍ)
[۴] قلم/سوره۶۸، آیه۱۰--۱۱.    
یعنی: «اطاعت نکن از هر قسم خوار پست که عیب‌جو و بسیار سخن‌چین است.»
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶۴.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۷۱.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۶۲۱.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۰۱.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۲۱۶.    
(مشی بنمیم) به معنی (سخن‌چینی کرد) است.

این کلمه یکبار بیشتر در قرآن مجید نیامده است.
[۱۰] قلم/سوره۶۸، آیه۱۰--۱۱.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۷، ص۱۱۴-۱۱۵.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۸۲۵.    
۳. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۱۸۰.    
۴. ↑ قلم/سوره۶۸، آیه۱۰--۱۱.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶۴.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۷۱.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۶۲۱.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۰۱.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۲۱۶.    
۱۰. ↑ قلم/سوره۶۸، آیه۱۰--۱۱.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «نمم»، ج۷، ص۱۱۴-۱۱۵.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره قلم
جعبه ابزار