• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خُلْق (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: خُلْق (قاموس قرآن (جلد ۲))
مقالات مرتبط: خُلُق (لغات‌قرآن)، خُلْق (مفردات‌نهج‌البلاغه)، خلق (سیرت).


خُلْق (به ضم خاء و سکون لام) یا خُلُق (به ضم خاء و لام) از واژگان قرآن کریم به معنای عادت و طبع و مروّت و دین است.


خُلْق یا خُلُق
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۹۳.    
(بر وزن قفل و عنق) بمعنی عادت و طبع و مروّت و دین است، چنانکه در قاموس و اقرب گفته‌ شده.
[۲] فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۳، ص۲۲۹.    
[۳] شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ج۲، ص۹۶.    
راغب می‌گوید: خلق (بر وزن فلس و قفل) در اصل یکی‌اند اوّلی مخصوص هیئت و اشکال و صور ظاهری است و دوّمی مخصوص به قوا و صفات است که با بصیرت قابل درک می‌باشد.
[۴] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۱۵۸.    


(وَ اِنَّکَ لَعَلی‌ خُلُقٍ‌ عَظِیمٍ‌)
[۵] قلم/سوره۶۸، آیه۴.    
«حقّا که تو بر خلق عظیمی استواری».
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۶۹.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۶۱۸.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۰۰.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۲۱۲.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۹۳.    
۲. ↑ فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۳، ص۲۲۹.    
۳. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ج۲، ص۹۶.    
۴. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۱۵۸.    
۵. ↑ قلم/سوره۶۸، آیه۴.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۶۹.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۶۱۸.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۰۰.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۲۱۲.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «خلق»، ج۲، ص۲۹۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره قلم
جعبه ابزار